ଫୁଲେଇ ପ୍ରିୟା

ପ୍ରିୟା ମୋ ଫୁଲେଇ

ଅତି ସୁହାଗିନି,

ଆଖିରେ ଆଖିରେ କହେ ।

ଆଖି ଠାର ତାର

ବୁଝିବାକୁ ମୋତେ

ବହୁ ସମୟ ଲାଗି ଥାଏ ।

ପାଣିରେ ବେଣିକୁ

ବୁଲେଇ ବୁଲେଇ,

ମୁକ୍ତା ମଣି ଦାନ୍ତ ଦେଖାଏ ।

ବାଙ୍କ ଚାହାଁଣି ରେ

ସ୍ମିତ ହସ ଟିଏ ,

ମୋ ଛାତି ଥରାଇ ଦିଏ ।

ଯଉବନ ମୋର

ନଦୀ କୂଳ ଲଂଘେ

ତାହାର ପରଶ ପାଇଁ ।

ପାଣିକୁ ପାଣିରେ

ହିଆ କୁ ହିଆ ରେ

ଛନ୍ଦି ବାର କ୍ରମ ନେଇ ।

ନୟନେ ନୟନ

ଭାଷାରେ ବୁଝାଏ

ମୋ ଛାତିର ଉଷମତା ।

ଚୁର୍ଣ୍ଣ କୁନ୍ତଳେ

ଅଙ୍ଗୁଷ୍ଟେ ଆଧାର

କରେ ସେ ବୁଝିବାର ଉପକ୍ରମତା ।

ହଁ.... ହଁ.... ମଧ୍ୟେ

ନାହିଁ... ନାହିଁ କରେ ,

ସୁହାଗରେ ସୁହାଗିନି ।

ମୋର ହସ ଠାରେ

ଝାଉଁଳି ସେ ପଢ଼େ

ମୋ ଛାତିରେ ଥୋଇ ତା ମଥା ମଣି ।