ଯନ୍ତ୍ର ମାନବ

ତିନି ଭାଈଭଉଣୀ ବସିଥିଲେ ଜଙ୍ଗଲରେ

ଏକ କୁନିଶିଶୁ ଖେଳୁଥାଏ ତାଙ୍କ ସାଥିରେ

ଖେଳୁ ଖେଳୁ ଦେଖୀଦେଲା ଶିଶୁ କାହାକୁରେ

କିଏ ନୁହଁ ସିଏ ଏକ ଯନ୍ତ୍ର ମାନବରେ ॥

ଡରରେ ପିଲା ଯାଈ ମା'କୁ ଜାବୁଡି ଧରେ

କଣ ହେଲା କହି ବେନିଭାଈ ଉଠିଲେରେ

ନିଆଁ ମଶାଲ ଅଛି ଗୋଟେ ଭାଇ ହାତରେ

କୁରାଢୀ ଧରି ଆଗେଇଲା ଆର ଭାଈଟାରେ ॥

ମୋତେ ତୁମେ ଡରନାହିଁ କହିଲା ଯନ୍ତ୍ରମାନବ

ମୋ କଥା ମନ ଦେଈ ଶୁଣିବାକୁ ହେବ

ଅଜାଣତେ ଖସିପଡିଲି ମହାକାଶଯାନରୁ

ରକ୍ଷା କର ମୋତେ ଆଦିବାସୀ ମାନବ ।

ତୁମ ସହ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧି ରହିବି ମୁଁ ଏଠାରେ

ଯାହା ଖାଇବ ତାହା ଖାଇବି ତୁମ ସାଥିରେ

ଯେମିତି କହିବ ସେମିତି ଚଳିବି ତୁମ ସାଥେ

କଥା ଦେଉଛି ତୁମକୁ ଆପଣାର କର ।

ଆଦିବାସୀ ଭଳି ସରଳ ଲୋକ ବୁଝିଗଲେ

ଯନ୍ତ୍ରମାନବକୁ ନିଜ ସାଥିରେ ଯେ ରଖିଲେ

ସବୁ ସମାନ ହେବା ବୁଝାବୁଝି ଠିକ୍ ଥିଲେ

ଆଗକୁ ବଢିପାରିବା ଏ କଥା ମନ ରଖିଲେ ॥