ଶୀତ

ଶୀତ ଆସେନାହିଁ ସହରକୁ ଖାଲି

ରେଶମୀ ଚାଦର ତଳେ

ଶୀତ ଆସି ପରା ପହଂଚି ଥାଏବି

ଝୁମ୍ପୁଡି ଚାଳିଆ ଘରେ ।

ଥରେ ନାହିଁ ଗୋଡ଼ ବଡ଼ କୋଠାଘର

ମାର୍ବଲର ଚଟାଣରେ

କାଲୁଆ ବି ମାରେ ଗରୀବର ଗୋଡ଼

ନିଜ ମାଟି ଅଗଣାରେ ।

ଗାଧୁଆ ଘରର ସାୱାରର ପାଣି

ଥଣ୍ଡା ଖାଲି ଲାଗେ ନାହିଁ

ଥଣ୍ଡା ବି ଲଗାଇ ପୋଖରୀର ଜଳ

ଦେହ ଯେବେ ଦିଏ ଛୁଇଁ ।

ଶୀତ ଆସେ ନାହିଁ ସହରୀ ବାବୁର

ଜାକେଟ ମୋଉଜା ତଳେ

ଶୀତ ଆସିଥାଏ ବୁଢ଼ୀମାର ସେହି

ଶୁଖିଲା ବୟସୀ କୋଳେ ।

ଶୀତ ଆସେ ନାହିଁ ସହରୀ ପାର୍କର

ସୁସଜ୍ଜିତ ତରୁ ମେଳେ

ଶୀତ ବି ଆସଇ ଗାଆଁ ଆଗ ସେହି

ସୋରିଷ କ୍ଷେତର ମାଳେ ।

ଶୀତ ଆସେ ନାହିଁ ଖଟ ପଲଙ୍କରେ

ଗଦିରେ ଶୋଇଲା ବେଳେ

ଶୀତ ବି ଆସଇ ଗରିବର କନ୍ଥା

ଆଉ ଛିଣ୍ଡା ମଶିଣାରେ ।