ପୁଣି ବର୍ଷାରେ.........

ବେଳେ ବେଳେ ଭାବେ

ଲେଉଟନ୍ତାନି ସମୟ

ସଦ୍ୟ କଲେଜ ପଢୁଆ ତରୁଣଟେ କରି

ନେଇ ଛିଡାକରନ୍ତା ମୋତେ

ସେ କଲେଜ ଛକ କୃଷ୍ଣଚୂଡା ଗଛ ତଳେ ।

 

ଓଃ ତା ପରେ ଆସନ୍ତ ତମେ

ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷାରେ

ତମ,  ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ସାଥେ ;

ଲମ୍ବା ନୋଟ ବୁକ ରେ

ମେଘରୁ ବର୍ତ୍ତିବାକୁ

ମୁଣ୍ଡ ପରେ ରଖି

ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବ ।

 

ବେଗି ବେଗି ଚାଲିବାର ଇଚ୍ଛା

ମାତ୍ର କେଜାଣି କେମିତି

ଆପେ ଆପେ

ସେ ଗଛପାଖ ହେଲା ବେଳକୁ

 

ଲାଜେ ଲାଜେ ତୁମ ପାଦ

ଥମିଯାଉଥିବ ।

 

ପୁଣି ଭାବ

ତମ ଅଧା ଓଦା ପଣତ

ଅଧା ଓଦା ଜାମା 

ଅଧା ଓଦା ଭ୍ରୂକୁଟି

ଆଉ ତୁମ ସାମ୍ପୁ ଲଗା ବେଣୀରେ

କେଇବୁନ୍ଦା ବର୍ଷାର ଛିଟା

ମୁକ୍ତା ପରି ଚିକ ମିକ

ଚମକି ଉଠିବ ।

 

ତୁମ ଓଠର ଲାଲିମା

ବୋଧେ ବର୍ଷାର ଛୁଆଁରେ

ଦିପ୍ତିମନ୍ତ ଦୀପ ଶିଖା ପରି

ଚିହିଙ୍କି ଉଠିବ

ସେତେବେଳେ ମୋ ମନରେ

ପ୍ରେମର ଜୁଆର

ଆଉ ଶ୍ରାବଣର ବରଷା ଛିଟାରେ

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ମନ ଚୋରି ହେବ ।

 

ଶାରଦା ପ୍ରସାଦ ପରିଡା

ଅଧ୍ୟାପକ, ମେକାନିକାଲ ଇଂଜିନିୟରିଗଂ,

କୋଣାର୍କ ବିଜ୍ଞାନ ଏବଂ ବୈଷୟିକ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ , ଖୋର୍ଦ୍ଧା