ହେ ଦୀନବନ୍ଧୁ

କଦମ୍ବ ମୂଳକୁ ଯାଇଥିଲି ମୁଁ ବଂଶୀ ସ୍ୱର ଶୁଭୁନାହିଁ

ରାଧା ପ୍ରାଣଧନ ଦେବକୀ ନନ୍ଦନ ଖୋଜିଲେବି ପାଉନାହିଁ l ଯମୁନା ନଦୀର ଧାରେଧାରେ ଯାଇ ଖୋଜିଲି ପାଦର ଚି଼ହ୍ନ

ଚି଼ହ୍ନ ମିଳିଲାନି ସ୍ୱର ମିଳିଲାନି ବସିଲି ହୋଇ ମଉନ l

ମନ୍ଦିରକୁ ଗଲି କ୍ଷୀରସର ଧରି ଡାକିଲି ଅତି ଭକ୍ତିରେ

ବଡ଼ କପଟିଆ ଖାଇଲାନି ଜମା ଫେରିଲି ମନ ଦୁଃଖରେ l

ଖୋଜିଲି ଜଙ୍ଗଲେ ଗୋଧୂଳି ସମୟେ ଖୋଜିଲି ବାରିଧି ତଟ

ତନତନ ହୋଇ ମନ୍ଦିରେ ଖୋଜିଲି ନହେଲା କାହ୍ନାର ଭେଟ l

ପାଷାଣ ମୂରତି ସବୁଠି ପାଇଲି କଥା ଜମା ହେଉନାହିଁ

ଧର୍ମ ଅଧର୍ମର ଲଢେଇ ମଧ୍ୟରେ ନିସ୍ତେଜ ହୋଇଲି ମୁଁହି l ଦୁଃଖହରା ବୋଲି ସମସ୍ତେ କହନ୍ତି ବଡ଼ ଅଝଟିଆ ସିଏ

ନନ୍ଦ ଯଶୋଦାଙ୍କ କୂଳର ପ୍ରଦୀପ ଲବଣି ଚୋରାଇ ଖାଏ l ସବୁଠାରେ ଥାଏ କେଉଁଠି ନଥାଏ ଅପୂର୍ଵ ତାହାର ଲୀଳା ମାୟାଧର ମାୟା ବୁଝିବା କଠିନ ଭକତ ଭାବରେ ଭୋଳା l କାହାକୁ କନ୍ଦାଏ କାହାକୁ ହସାଏ ପ୍ରେମ ଜାଲେ ବାନ୍ଧିଦିଏ ଜୀବନ ନୌକାରେ ନାଉରିଆ ହୋଇ ପାଖେପାଖେ ସଦା ଥାଏ କର୍ମର ଫଳ ସଦା ଦିଏ ବୋଲି ଅତି ଆତୁରେ ଡାକୁଛି

ହେ ଦୀନବନ୍ଧୁ ଦୟା ରଖିଥିବ ଚରଣ ତୁମ ବନ୍ଧୁଛି l