ବିବାଦୀୟ ନାୟକ

ମୁଁ ଜାଣେ, ଏହି ଶୁନ୍ୟସଂପଦ ଜୀବନରେ

ଆତ୍ମାଟି ଶୋଇଯାଏ ଦିନେ ନିଜ ହଂସୁଳୀତୁଳିରେ;

ଜୀବନଟା ପ୍ରକୃତ, ଐକାନ୍ତିକ ଆନ୍ତରିକ;

ମଣିଷର ସମାଧି ତା’ର ଲକ୍ଷ୍ୟସ୍ଥଳ ନୁହେଁ;

ମଣିଷ ହରାଇ ଥାଏ ନିଜ ମାନବତ୍ୱକୁ -

କ୍ରୋଧ, ଦୁ:ଖ ଓ ଲୋଭରେ |

ଦୁଃଖ ସୁଖର ଜୀବନ ଏହି

ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥଳ ନୁହେଁ - ନିୟତୀର ପଥ;

ସମୟ ଗତିଶିଳ, କିନ୍ତୁ ଯାତ୍ରାଟି ଦୀର୍ଘ |

ତେଣୁ ଜୀବନର ପ୍ରଶସ୍ଥ ଯୁଦ୍ଧ ଭୁମିରେ

ମୌନ ନ ହୋଇ, ଆଗେଇ ଯାଅ ନିଜ ଅଶ୍ୱରେ

ହୋଇ ଏ ବିବାଦର ମୁଖ୍ୟନାୟକ |

ଭବିଷ୍ୟତକୁ ନାହିଁ ପ୍ରତ୍ୟୟ,

ପ୍ରୀତିକର ହେଉ ଜୀବନ |

ଠେଲିଦିଅ ମୃତ୍ୟୁକୁ ନିଜ ମୃତ୍ୟୁର ଗର୍ଭକୁ,

ଚାଲିଯାଅ ଧନ୍ୟହୋଇ ନିଜ ଇନ୍ଦ୍ରପୁରେ,

ରଖିଦେଇ ପଦଚିହ୍ନ ଏହି ସମୟ ବାଲୁକାରେ |