ଆସ ପ୍ରିୟ ଅଂଶୀ

ମାନ କରେ ସିନା   ଭାବନାର ବିନା

ହୁଏ କି ଶବ୍ଦତନ୍ତ୍ରଣ

ତାନେ ଅଭିଳାଷ  ମୂରଲୀ ହେ ଆସ 

ଓଷ୍ଠେ ଭରା ନିମନ୍ତ୍ରଣ ।

ନଆସିଲେ ତୁମେ  ଏକା ରାସଭୂମେ

ଗାଇ କି ପାରିବି ଗୀତ

ଛାଡିଯାଏ ଶ୍ବାସ  ସାଥେ ମୋ ବିଶ୍ୱାସ

ସୁର ସଜାଅ ହେ ମିତ ।

ସେ ଧ୍ବନିଦର୍ପଣ    କର ହେ ଅର୍ପଣ

ସ୍ବରୂପେ ଦିଅ ହେ ଦେଖା

ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ବିନା     ତୃଷାତୁର ସିନା

ହେଲାଣି ମୋ ଭାଗ୍ୟରେଖା ।

କାହ୍ନୁ ତଟପାରେ ଥାଇ ଯେବେ ଘାରେ

ବିରହିଣୀ ରାଧା ପ୍ରାଣ

ତୁମ ବିନୁ ସାଥି    ଉଦାସିନୀ ରାତି

ଭାଙ୍ଗେ ମୋ' ମନର ଟାଣ ।

ହୋଇଛି ଆହତ    ଭରିନାହିଁ କ୍ଷତ

ଆଣିବ କି ନାହିଁ ଓଷ

ନିମନ୍ତ୍ରଣ ରଖି     ନିଅ ହେ ପରଖି

ପରଶେ କରାଅ ତୋଷ ।

ଲକ୍ଷେବାର ଚାହିଁ   କହି ପାରେନାହିଁ

ସହି ପାରେନାହିଁ ଲୁହ

ବଢେ ଆତୁରତା  କେବେ ଏ ଦୂରତା

କମାଇବ ବାରେ କୁହ ।

ଆଉ କି ସହନ    ହୋଇବ ଗହନ

ହେଲେ ଅପେକ୍ଷାର ପୀଡା

ଆସ ପ୍ରିୟ ଅଂଶୀ  ଆସ ଆସ ବଂଶୀ

ଅନିଶାରେ ହେଲି ଛିଡା ।