କମୁଛି ଜଳ

ଗିରିଷମ ଋତୁରେ ଏ ଟାଣୁଆ ଖରା ,

ଡହ ଡହ ହୋଇ ତାତି ଗଲାଣି ଧରା ।

ଶୀତଳ ଜଳରେ ବୁଡି ଗାଧୋଇବାକୁ,

କେତେ ଯେ ଆନନ୍ଦ ଲାଗେ ଆମ ସଭିଙ୍କୁ ।

କିଏ ଗାଧୋଉ ଅଛନ୍ତି କେତେ ବାଗରେ ,

ନଦୀ,କୂପ ଜଳେ ଅବା ଗାଧୁଆ ଘରେ ।

ଉଦବୃତ ଜଳ ଯେତେକ ଯାଏଟି ବୋହି ,

ତାହାର ସଦୁପଯୋଗ ନ କରୁ କେହି ।

ସେଇ ଜଳ କୃଷିକ୍ଷେତ୍ରେ ପାରନ୍ତା ଲାଗି,

ଉପୁଜନ୍ତା କେତେ ପନି ପରିବା, କୋବି।

'ଜଳ ହିଁ ଜୀବନ' ବୋଲି ଜାଣୁଛି ଯିଏ,

ଅପଚୟ ରୋକି, ଜଳକୁ ସେ ବଞ୍ଚାଏ।

ଧୀରେ ଧୀରେ ମାଟିତଳୁ କମୁଛି ଜଳ ,

ତା ବିହୁନେ ବଞ୍ଚିବାଟି ହେବ ଜଟିଳ ।

କୂଅ ,ପୋଖରୀର ପାଣି ଯାଉଛି ଶୁଖି,

ହନ୍ତସନ୍ତ ହେଉଛନ୍ତି ପଶୁ ଓ ପକ୍ଷୀ ।

ପାଣି କାଢ଼ି ନଳ ବନ୍ଦ କରିବା ଜାଣି,

ଅଯଥାରେ ନଷ୍ଟ ନ କରିବା ଯେ ପାଣି ।

ଘର ଆଗେ ସଫା ପାଣି ରଖିବା କୁଣ୍ଡେ ,

ବୁଲା ପ୍ରାଣୀ ଶୋଷ ବେଳେ ଦେବେଟି ତୁଣ୍ଡେ ।

ଲଗାଇବା ଗଛଲତା ଅଧିକ କିଛି ,

ମୂଳରେ ସେମାନେ ଜଳ ରଖିବେ ସଞ୍ଚି ।

ତେବେ ଯାଇ ସମସ୍ତଙ୍କ କଲ୍ୟାଣ ହେବ ,

ବହୁମୂଲ୍ୟ ଜଳ ଆମ ପାଖରେ ଥିବ ।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା, ଅନୁଗୋଳ।