ପ୍ରୀତିର କବିତା

କୋମଳ ଡେଣାରେ ଉଡାଣରେ ଜୀବନର

ଅନୁଭୂତି ନୂଆ , ଅନୁଭବ ଅଭିନବ

ଆଶା ଅଭିଳାଷ ଏ ଦିଗନ୍ତ କେତେ ଦୂର

ମେଳିଥାଏ ପୁଣି , ଲାଗେ ସୁଖ ବଇଭବ |

ନରମ ବୁକୁର ଭାଷା ବିଭୋରରେ ପଥ

ଲାଗେ ଯେବେ ଏକା କେତେ ଛକ କେତେ ମୋଡ

ସେ ଛକେ ଜୀବନେ ହୁଏ ଶୁନ୍ଯତାର ଭେଟ

ତଥାପି ଏ ମନ କାନନେ ଫୁଟଇ ସଦ୍ଯ କାମନା କଢ |

ପ୍ରତାରିତ ପଥ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଜର୍ଜର ସଦା

ନରମି ଓଠର କଥା କଳ୍ପନା କହେ-

ନିଶଂକେ ପିଇବି ଗରଳ ହେଉ ବା ସୁଧା

ଏ ପଥ ଅପଥ ହୋଇଯିବ, ଯଦି ବଇଶାଖୀ ବହେ |

ଭାବନାରେ ଯଦି ଧାଡି ଧାଡି ହୋଇ

ପୀରତି କବିତା ଲେଖାଯାଏ ଅନୁରାଗେ,

ଲାଗିବକି ସତେ ବସନ୍ତର ଏଇ

ସୁଖ ପରିଧୀରେ ଅନୁତପ୍ତ ବୁକୁ ଭାଗେ !!