ସମ୍ପର୍କର ସ୍ବର

ତମ ଓ ମୋ ଭିତରେ ସମ୍ପର୍କ

ପାପ ଓ ପୁଣ୍ୟର ନୁହେଁ

ଛାଇ ଓ ଆଲୁଅର ନୁହେଁ

କିମ୍ବା ଲାଭ ଓ କ୍ଷତିର ତ ନୁହେଁ ।

ତୁମ ଓ ମୋ ଭିତରେ ସମ୍ପର୍କ

ଅତି ନିବିଡ ଅତି ଘନିଷ୍ଠ

ଠିକ୍ ଯେମିତି ଦେହ ଓ ଛାଇର

ଆଖି ଓ ଲୁହର

ଅବା ନଦୀ ଓ ସ୍ରୋତର ।।

ଆଜି କିନ୍ତୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଲାଗୁଛି ସମ୍ପର୍କର ସ୍ବର

ହୁତୁହୁତୁ ଜଳୁଛି ଜୀବନଟା ଏଠି

ଠିକ୍ ଯେମିତି ଅଧାପୋଡା କାଠ ଖଣ୍ଡ ଭଳି

ଦରୋଟି ନିଆଁରେ ।

ଲାଜେଇ ଜହ୍ନଟା ମୁହଁ ଲୁଚାଉଛି

ଅଳସୀ ସଂଜର ରୂପା ଓଢଣୀରେ ,

ମେଘଖଣ୍ଡ ଲୁଚକାଳି ଖେଳୁଛି

ଅସ୍ଥିର ବଉଦ ଫାଙ୍କରେ

ଆକାଶର ପ୍ରସସ୍ଥ ଛାତିରେ ।।

ଚାରିଆଡ ଖାଁ ଖାଁ ଭାରି

ନିଛାଟିଆ ନିଃସଙ୍ଗ ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଥଣ୍ଡା ଥଣ୍ଡା ପବନର ମାଦକତା

ଛୁଇଁ ପାରୁନି ଦେହକୁ,ମନକୁ ଓ ପ୍ରାଣକୁ

ଅଟକି ଯାଉଛି ଦୂର ଶାଳବଣେ ।

ଯମୁନାର ନୀଳ ନୀଳ ଜଳରାଶି

ସ୍ଥିର ଓ ନିଶ୍ଚଳ, ଗତିହୀନ , ପ୍ରାଣହୀନ

ବଦଳିଯାଉଛି ସମ୍ପର୍କର ଋତୁ

ବଢିଯାଏ ବ୍ୟବଧାନ ତମ ଓ ମୋ ମଧ୍ୟେ

ଯୋଜନ ଯୋଜନ

ବଂଶୀର ସ୍ବର ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଶୁଭୁଛି ଯାହା

ନିର୍ଜନ ନିକୁଂଜେ ।।

ଶରତ କୁମାର ଦାସ ,ବଡବିଲ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ବଡବିଲ ।