ବୈଭବ

ତୋ ପାଇଁ ଲେଖିବାକୁ ଶବ୍ଦର ଅଭାବ,

ଏ ବିଶାଳ ପୃଥିବୀ, ଅନନ୍ତ ଆକାଶ ବି

ଛୋଟଲାଗେ ତତେ ବର୍ଣ୍ଣିବାକୁ....

ତୁ'ତ ନିଜେ ଗୋଟେ ଭାଷା କୋଷ,

କେଉଁ ଶବ୍ଦେ ସଜାଇବି,

କେଉଁ ରୂପେ ବୁଝାଇବି,

ହୃଦୟେ ସାଇତା ଯେତେ ମୁଗ୍ଧ ଅନୁଭବ !

ସାଗରୁ ଗଭୀର ତୁ ଯେ

ଆକାଶୁ ଉଦାର,

ଜହ୍ନ ଠୁ ଶୀତଳ ପୁଣି

ଫୁଲ ଠୁ କୋମଳ !

ଜୀବନର ବୀଣା ତାରେ ସଂଗୀତର ଛନ୍ଦ

ପଣତକାନିରେ ମୋ'ର ବିପୁଳ ବୈଭବ !!