ସନ୍ତାପ

ଉଜାଣୀ ବୟସ 

ଅଜଣା ଦରଜ 

ଅଙ୍ଗେ ମୋ କରିଛି ବାସ

ତା'ରି ଭୟରେ 

କମ୍ପେ ମୋର ହିଆ 

ନକର ହେ ଉପହାସ ।

ଗରଳ ପରିକା 

ମରମ ବେଦନା 

ଛାଡିଯାଅ ମୋର ପାଶେ

କି କଥା କହିବି 

କିଏ ସେ ଶୁଣିବ

ଚତୁର୍ପାଶ ମୋର ହସେ ।

ପ୍ରିତୀ ପରେ ବସି

ମଖମଲ୍ଲୀ ଶେଜେ

ନିଇତି ତୁମକୁ ଖୋଜେ

ରାତି ବଢିଚାଲେ

ଅଳସ ଦେହରେ 

ଆସିବନି ତୁମେ ବୁଝେ ।

ସପନରେ କାହିଁ 

ମୂର୍ଛେଇ ଦିଅ ଗୋ

କୂଳକିନାରା ମୋ ହଜେ

ତୁମରି ଗୁଣକୁ 

ତୁମରି ଋପକୁ 

ନିଇତି ମରମେ ହେଜେ

ନିଇତି ମରମେ ହେଜେ ।