ଅପୂର୍ବ

ଅପୂର୍ବ 

ଝୀନାମ୍ବରୀ ପ୍ରତୀତ ତୋ କୁଚ ଉଲ୍ଲୋଳ 

ରଚି ଗଲା  ତନୁ  ବିହି ମତି  କି  ଭୋଳ 

ଅପୂର୍ବ ସମ୍ଭାର ଯୁତ  ଜ୍ଯୋତି  କମଳ 

କଟାକ୍ଷ  ଦର୍ଶନେ  ଭ୍ରମ  ନେତ୍ର  ଯୁଗଳ । 

 

କୁମ୍ଭ କଟୀ ଚଞ୍ଚଳା ଗୋ କେଶ କୁନ୍ତଳା 

ଫେଡିଣ  ଅଙ୍ଗ  ଭୁଷଣ  ରତି   ପ୍ରବଳା 

ସଂକେତ ଇଂଗିତ ମୋଦେ ନବୀନବାଳା 

ଉଲ୍ଲାସ କେକ ମାନସେ  ବାରିଦ ମାଳା । 

 

ଚିତ୍ତ ବିନୋଦିନୀ ମୋ ଶର୍ଫରୀ ଲୋଚନା 

ସଲିଳ ସିକ୍ତ  ତନୁ  ଅତୁଲ୍ଯା  ଶୋଭନା 

ଝଲସି କାଞ୍ଚନ ପ୍ରାୟେ ସଦ୍ଯ ଯୌବନା

ନାରାଚ  ବିନ୍ଧଇ କାୟେ  ହର ଯାତନା । 

 

ଶୃଙ୍ଗାର ରସ ସମ୍ଭବା  କାମଦା ରୂପସୀ 

କବରୀ ନ୍ଯାସିତା ରମ୍ଭା ସ୍ମିତା ଶୋଡଷୀ 

ନିଶିଥ  ସ୍ବପ୍ନ ସୁନ୍ଦରୀ  ପ୍ରଣୟ  ସୁରସୀ 

ପ୍ରୀତିମଧୁ  ଅଧରେ ମୋ ସିଞ୍ଚ ହରସି । 

 

କବି - ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା