ଜଦି ଏନ୍'ତା ହେତା

ଗଣିତେ ଚଲତା ଜଦି ଇ ଦୁନିଆଁ,

ଆର୍ ହେଥିଁ ହେତା

ଭାବର୍ ଦିଆନିଆଁ।

ଫେଡାଣ କରତିଁ ତମର୍ ଦୁଖ୍ କେ,

ଆନି ମିସେଇ ଦେତିଁ ମୋର୍ ଭାଗ୍ କେ,

ତମର୍ ଭାଗ୍ ଜେନ୍ ଊନା ହେତା

ଜୁଡି ଦେତିଁ ହେନୁଁ ମୋର୍ ଭାଗର୍ ସୁଖ୍ କେ।

ହସି-ଖୁସି ନେଁ କଟତା

ତମର୍ ସମିୟାଁ,

ଗଣିତେ ଚଲତା ଜଦି ଇ ଦୁନିଆଁ।

ଜଦି ଇ ଜିବନ୍ ସାହିତ୍ୟ ହେତା,

କେତେ କାଣା ମନ୍

ଲେଖି ପକାତା।

ତମର୍ ପଦେ କଥା ବନାତିଁ କବିତା,

ତମର୍ ସାଂଗେ କଥା ନାଟକ୍ ବନତା,

ଅନୁ-ଖନୁଁ ମୁଇଁ ପଢି ଚାଲିଥିତିଁ,

ସଥେ ଜେନତା ପୁରାନ୍-ଭାଗବତ୍-ଗୀତା।

ଜେତେ ଲେଖୁଥିଲେଁ ଭି

ନି ସରତା,

ଜଦି ଇ ଜିବନ୍ ସାହିତ୍ୟ ହେତା।

ହେଇଥିଲେ ଜିବନ୍ ବିଗ୍ୟାନ୍ ବହି,

ସବୁ ହଉଥୁତା

ସେହି କେ ସେହି।

ଲେଖା ହେଇଥିତା ହେନୁଁ ଗୁଟା ଗୁଟା,

"ତମର୍ ହଁସିଥି ମୋର୍ ପୁର୍'ବା ପୁଟା",

"ତମେ ଜଦି ମତେ ବିର୍ଝି ଜେଇଥିବ-

ସେ ସମିୟାଁ ମୋର୍ ଲାଗି ହୁରୁଦ୍ ଫଟା"।

ନାଇଁ ହେତା ଭୁଲ୍

ସବୁ ହେତା ସେହି,

ହେଇଥିଲେ ଜିବନ୍ ବିଗ୍ୟାନ୍ ବହି।