ମୋ ଓଡ଼ିଆ

ଓଡିଶାରେ ଥାଏ ଅବା ଥାଏ ଦୂରେ

ଭୁଲିନି ଓଡିଆ ବୀରତ୍ୱ ଗାଥା

ସ୍ଵାଭିମାନ ପାଇଁ ଲଢିଛୁ ଲଢିବୁ

ନଇଁବନି କେବେ ମଥା ।

ମନେ ପଡେ ନିତି ବୋଉର ପରଷା

ଓଡିଆ ପଖାଳ କଂସା

ଐତିହ୍ୟରେ ଭରା ସଂସ୍କୃତିରେ ଭରା

ଏଇ ମୋ ପ୍ରିୟ ଓଡିଶା ।

କେତେ ଯେ ମିଠା ମୋ ଭାଷା

କେତେ ଯେ ନିଆରା ଆମ ରଥଯାତ୍ରା

ପୁଣି ଓଡ଼ିଆଣି ମାଣବସା

ଅମୃତଠୁ ବଳି ସତେକି ଲାଗେରେ

ମୋ ପୋଡ଼ପିଠା ମୋ ଆରିସା ।

ଥିଲେ ଥାଉ ପଛେ ଯେତେ ଦୁଃଖ ଅବା ଶୋକ

ମା' ପଣତରେ ମୁହଁ ପୋଛିଦେଲେ

ମେଣ୍ଟିଯାଏ ପେଟ ଭୋକ ।

ମୋ ମାଟିଠୁ ବଳି ସୁନ୍ଦର ସୃଷ୍ଟି

ସରଗ ରାଇଜେ ନାହିଁ

ମୋ ଓଡିଆଠୁ ବଳି ବିଶାଳ ହୃଦୟ

ଏ ଜଗତେ କାହାଠି ନାହିଁ ।

ସତେକି ଭୂ -ସ୍ୱର୍ଗ ଏହି

ଧନ୍ୟହେ ଉତ୍କଳ ଭୂଇଁ

ଧନ୍ୟ ହେ ଉତ୍କଳ ଭୂଇଁ ।।