ଅମୃତମୟ

ଡକ୍ଟର ଦେବାଶିଷ ମହାପାତ୍ର

ଦୁଇଟି ଆବରଣ ଦୂର ମାତ୍ର

ପାଇବାକୁ ଅମୃତର ଛାଇ

ପ୍ରଥମ ଆବରଣଟି ଅଦୃଢ ଭାବରେ ବନ୍ଧା

ଏକ କୃତ୍ରିମ ଭ୍ରମ ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ l

ଠିକ୍ କେମିତି ଆଲୋକର ସନ୍ଧାନରେ

ପତଙ୍ଗର ଅଗ୍ନି ଆଡକୁ ଅନୁଧାବନ

ଖୋଜିବାକୁ ସେ ଆଲୋକର ଉଶ୍ଚ କେଉଁ ଠାରେ

ହେଲେ କଦାପି ସେ ଜାଣି ପାରେନା l

ଏକ ଭୟଙ୍କର ଲୋହିତ ଶିଖାରେ

ଶରୀରଟା ହୁତ୍ ହୁତ୍ ହୋଇ ଜଳିଯାଏ,

ହେଲେ ତାର ଇଚ୍ଛାର ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏନା l

ଏଣୁ ବାରମ୍ବାର ସେ ପଡୁଥାଏ

ଜନ୍ମ ମରଣର ଆବର୍ତ୍ତରେ

ତଥାପି ସେ ବୁଝି ପାରେ ନାହିଁ

କାହିଁକି ସେ ଆକର୍ଷିତ ବାରମ୍ବାର

ଅଗ୍ନି ଆଡକୁ ଅନ୍ଧାର ଠାରୁ ଅଦୃଶ୍ୟରେ

ବୋଧହୁଏ ଜନ୍ମ ମରଣର ରହସ୍ୟକୁ

ଭେଦ କରିବା ପାଇଁ ତାର ଏ ଅନୁଧାବନ

ଥରେ ସେ ରହସ୍ୟରୁ ଆବରଣ ହଟିଗଲା ପରେ

ସେ ଲେଲିହାନ ଶିଖା ଠାରୁ କରିବ ପ୍ରସ୍ଥାନ l

ଜାଣିଛନ୍ତି କି ଏ ଭ୍ରମପୂର୍ଣ୍ଣ ଆବରଣଟି କଣ ?

ଏ ଆବରଣଟି ହେଉଛି ଲୋଭ

ମିଳିଗଲେ ଶାନ୍ତି, ନ ମିଳିଲେ କ୍ଷୋବ l

ଦ୍ଵିତୀୟ ଆବରଣଟିର ସତ୍ତା

ଲୁଚି ରହିଥାଏ ପ୍ରଥାମର ଚିର ଆଢୁଆଳେ

ପ୍ରଗାଢ ଓ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଭାବରେ ବନ୍ଧିତ

କେତେ ଛଡେଇଲେ ବି ଛଡେନା

ଏ ଅହଂ ମନୋଭାବଟି ସ୍ଵାର୍ଥପ୍ରିୟ ମନକୁ

ଶାନ୍ତି ପାଇଁ ସ୍ଥାନଟିକେ ଦିଏନା

ଜୀବନଟା ଜଳି ଜଳି ସରିଯାଏ ସିନା

କିନ୍ତୁ ଜଳିବାର କାରଣଟା ଜଣା ପଡ଼େନା l

ଦିନା ନା ଦିନେ ଛିଡିବ ସେ ରହସ୍ୟ ଡୋରୀ

ଲୋଭ ଆଉ ଅହଂର ବନ୍ଧନି ଫିଟିବ ନିଶ୍ଚୟ

ସତ୍ୟ ଶିବ ସୁନ୍ଦରର ମଧୁମୟ ଭାବ ଉଚ୍ଚାରଣରେ

ଜୀବନର ବାକି ଥିବା ସମୟ ହେବ ଅମୃତ ମୟ l