Library
କଲମ
କଲମ
କଲମ
ବିଦ୍ୟା ଜ୍ଞାନ ଯାହା ଶ୍ରୁତି ଥିଲା କେବେ
ବଦଳେ ଲେଖନୀ ମୁନରେ
ଭୁଜ ପତ୍ରଠାରୁ ତାଳପତ୍ର ଯାଏ
ଇତିହାସ ତାର ସାଖିରେ
ସୃଷ୍ଟିର ବିକାଶେ ଶିଶାକୁ ପ୍ରକାଶେ
ଶିଶା ମୁନ ହେଲା ଲେଖାରେ
ବିଦ୍ୟାରେ ସହାୟ ନୁହେଁ ସେ ବିଲୟ
ସବୁରି ସାଥି ସେ ହାତରେ
ଲେଖିବା ବିକାଶ କ୍ରମଶଃ ପ୍ରକାଶେ
ଲିପିବିଦ୍ୟା ଲିପି କଳାରେ
ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ବୁଦ୍ଧି ଆଣିଲା ସମୃଦ୍ଧି
କଲମର ଆବିଷ୍କାରରେ
ଲେଖିବାକୁ ହେଲା ସହଜ ସରଳ
ଶିଶା ପରି ଲିଭେ ନାହିଁରେ
ଲେଖାକୁ ବଦଳ ହୋଇଲା ଜଟିଳ
ଝର କଲମର ଯାଦୁରେ
କଲମ କୁସୁମ ହେଲା ମହାଦ୍ରୂମ
କିରୀଟ କି ଶିରୋଭୁଷାରେ
କିଣାବିକା ଠାରୁ କଥାମୃତ ଯାଏ
ଲେଖାର ଧାର କଲମରେ
ଅସ୍ତ୍ରସମ ଧାର କଲମ ମୁନର
କମାଣବି ହାରି ଯାଏରେ
ମୁଖ ବୋଲି ଭାଷା ଲେଖିଦେଲେ ଘୋଷା
କଲମ କୁହୁକ କରେରେ
ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀ ବାଣ କଲମ କାରଣ
ପଥରବି ଭାସି ଯାଏରେ
ଝରିଗଲେ ଥରେ ମସ୍ତକରୁ ଲୁହ
ଜନତା ଜାଗୃତି ଉଠେରେ।
ପ୍ରଭାବିତ ହୋନ୍ତି ଶତ ଶତ ଜନ
କଲମ ମୁନର ଗାରରେ
କେତେ ହୃଦୟରେ ଫୁଟାଏ ସେ ହସ
ଅସଂଖ୍ୟ ହଜାର ଲକ୍ଷରେ
କଲମ ମଲମ ଲେଖି ଜାଣୁଥିଲେ
କେତେ ହୃଦ କରେ ବଶରେ
ସଂଗ୍ରାମର ବହ୍ନି ପ୍ରେମ ବିରହାଗ୍ନି
ଜଳୁଥାନ୍ତି ତାର ଇସାରେ
କଲମ କରଣୀ କରୁଥାଏ ଗୁଣୀ
ଦେଉଥାଏ କେତେ କୃତିରେ
ମନର ଭାଷାକୁ କଲମ କୁହୁକ
ଦେଉଥାଏ ପୁଣି ଲେଖାରେ
କଲମ ପାଇଁ ତ ଗଳପ କାହାଣୀ
କାଗଜରେ ବହିଯାଏରେ
ଅକୁହା ଭାଷାକୁ କଲମ ସଜାଡେ
କଲମର କସରତରେ।
ପାପ ପୁଣ୍ୟ ପ୍ରେମ ଆଙ୍କି ଯେ ପାରିଛି
ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର ଢଙ୍ଗରେ
ସଲାମ କଲମ କିର୍ତ୍ତି ଅବିରାମ
କଲମର ପ୍ରାଣ ସ୍ୟାହିରେ
କଲମ ପାଇଁ ତ ସମାଜ ସାହିତ୍ୟ
ଧରଣୀ ବୁକୁରେ ଧାଏଁରେ
ତଥାପି କଲମ ହଜିଯାଏ କାହିଁ
ସରିଗଲେ ତାର କାଳିରେ
ପୁରାଣର ଗାଥା ବର୍ତମାନ କଥା
ପ୍ରକାଶ କରିଛି କେତେରେ
ରାଜନେତା ଠାରୁ ରାଜ୍ୟବାସୀ ଯାଏ
ଖବର ଦେଇଛି କାଢିରେ ।
କଲମ କେତେଯେ ଦୁର୍ନୀତି ଧରିଛି
କଲମର କେତେ କାଳିରେ
କଲମ ସାହସ କାହାର ବା ଅଛି
କଲମରେ ନାହିଁ ଦୋଷରେ
ପ୍ରେମ ପରିହାସ ପ୍ରୀତି ପରବାସ
ଆଙ୍କିଦିଏ ତାର ମୁନରେ
ତା ପାଇଁ ଜୀବନ ଜୀବନ୍ତ ରହିଛି
କାହାର ସେ ନୁହେଁ କେବେରେ
ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା 🙏
