ମୁର୍ଛିତ ଜନ୍ମମାଟି

ପଦ୍ମାଳୟା ମିଶ୍ର

ବୟସ ଖସିଲା ମନେ ପଡିଗଲା

ମତେ ମୋର ଜନ୍ମମାଟି

ଦୀର୍ଘ ବନବାସ ହୋଇଗଲା ଶେଷ

ଦିଶିଲା ମା'ର କୋଳଟି ।

ହରଷ ଚିତ୍ତରେ ଅତି ଆନନ୍ଦରେ

ପାଦ ଦେଲି ଗାଁ ମାଟିରେ

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଲି ଚିନ୍ତାରେ ପଡିଲି

ଆସିଛି କେଉଁ ପଥରେ ?

ସହର ସୁବାସେ ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ହସେ

ଗ୍ରାମେ ହୁଏ ରୀତିନୀତି

ଆପଣାର ଭାବ ଗ୍ରାମର ବିଭବ

ଛାଡି ଚାଲେ ରାଜନୀତି ।

ଉଚ୍ଚ ଅଟାଳିକା କରିଦିଏ ବୋକା

ମଦର ନଦୀ ବହୁଛି

ଭାଗବତ ଟୁଙ୍ଗି ଯାଇଅଛି ଭାଙ୍ଗି

ଡିଜେ ନାଚ ଚାଲୁଅଛି ।

ମନ ମରିଗଲା କୋହ ବି ଉଠିଲା

ଫେରିଯିବି କଲି ସ୍ଥିର

ପଛରୁ ଡାକିଲା ନାମ ଉଚ୍ଚାରିଲା

ଲାଗିଲା ମୋ ଆପଣାର ।

ସୁନେଲି ବସନ କରି ପରିଧାନ

ବୃଦ୍ଧା ଜଣେ ହେଲେ ଉଭା

ସୁନ୍ଦର ମାର୍ଜିତ ତଥାପି ମୁର୍ଚ୍ଛିତ

ପରାଏ ମଉଳି ଶୋଭା ।

କହିଲେ ବାପାରେ ଫେରିଲୁ କହରେ

କାହିଁକି ଏବେ ମୋ କୋଳେ

ଯୁବକ ବୟସେ ମୋ ପଣତ ବାସେ

ରହି ନପାରିଲୁ ଚାଳେ ।

ତୁ ଗଲୁ ଯେମିତି ଅନେକ ବି ସେମିତି

ମୋ ପଣତୁ ହେଲେ ଦୂର

ଯେତିକି ରହିଲେ ସହର ଆଣିଲେ

ମୋ ଠାରେ ହେଲି ମୁଁ ପର ।

ମୂର୍ଚ୍ଛିତ ଶରୀରେ ସନ୍ତାନ ବିହରେ

ଆତ୍ମା ତ ଯାଇଛି ମରି

ତଥାପି ପଣତ ମେଲାଇ ରହିତ

ସ୍ନେହ ମୋ ଯାଇନି ସରି ।।

......