ଜୀବନ ଯାତ୍ରା

ଚାଲିବାର ନାମ ଜୀବନ ଏପୁଣି ଯାତ୍ରା ଅଢେଇ ଦିନର

କେବେ ସରିଯିବ ଝାମ୍ପି ନେବ କାଳ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଆମର ସାର ।

କର୍ମେ ପରିଚୟ କର୍ମରେ ସୁଖ୍ୟାତି କର୍ମ ଦିଅଇ କୁଖ୍ୟାତି

ପର ଉପକାର ସମାଜ କଲ୍ୟାଣେ ସରଗକୁ ହୁଏ ଗତି ।

ଅଶ୍ରୁ ହାସ୍ୟ ସବୁ କ୍ଷଣିକ ସୁଖର ଦୁଃଖର ସାଥୀ ହୁଅନ୍ତି

ଅନ୍ଧାର ବେଳରେ ଆପଣାର ଛାଇ ପାଖ ଛାଡିଣ ପଳାନ୍ତି ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଥିବା ଯାଏ ପଦ୍ମ ଢଳଢଳ ଅସ୍ତହେଲେ ମୁଦି ହୁଏ

କୁମୁଦିନୀ ଚନ୍ଦ୍ର ଦେଖି ଫୁଟିଥାଏ ଦିନରେ ମୁହଁ ଲୁଚାଏ ।

ସଂପଦରେ ସର୍ବେ ସଖା ବିପଦରେ କେହି ହୁଏନାହିଁ ଛିଡା

ବିପଦର ସାଥୀ ମିଳିଗଲେ ଥରେ ଦେବା ନାହିଁ କରଛଡା ।

ଜୀବନଟା ଏକ ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ର ଏଠି ଆଳସ୍ୟକୁ ପରିହର

କିଏ ଶତୃ ମିତ୍ର ଜାଣିବା କଠିନ ତଲବାର ଧାର କର ।

ଶରୀରଟା ମଶାଣିରେ ମିଶିଯାଏ ରହିଯାଏ ଖାଲି ନାମ

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏପରି କରିଯିବା ନାମ ନ ହୋଇବ ସର୍ବନାମ ।

ଜନମ ବେଳରେ ଶିଶୁ କାନ୍ଦେ ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ ହସହସ

ମରଣ ବେଳକୁ ସଭିଏଁ କାନ୍ଦିବେ ଥିବ ନିଜ ମୁଖେ ହସ ।