ପ୍ରିୟାର ଗାଆଁ

ତୁମ ବଗିଚାର ବଉଳ ମହକ,

ଗୁଆ ନାରିକେଳ ତାଳବଣ ମେଳେ

ଫାଳିକିଆ ତୋଫା ଜହ୍ନ,

ନଈବନ୍ଧ ପାଖେ ଦେଖିଥଲି ଯେବେ

ଗୋଟିଏ ଦେଖାରେ କିଣି ନେଇଗଲ ମନ ।

ପରଦେଶେ ଏବେ ବରଷ ବିତୁଛି

ବିରହରେ ନିତି ସଢେ,

କାହିଁକି କେଜାଣି ଗଲାଦିନ କଥା

ତୁମ କଥା ମନେ ପଡେ

ତୁମ ଗାଆଁ କଥା ପ୍ରିୟତମା ମୋର

ସବୁବେଳେ ମନେପଡେ ।

ତୁମ ଗାଁଆ ନଈ କୁଳୁ କୁଳୁ ଗାଏ

କାଶତଣ୍ଡି ଫୁଲ ପଠାରେ ପଠାରେ

ଧଳା ଶାଢି ତାର ଦେଖାଏ,

କାଚକେନ୍ଦୁ ପରି ଝରଣାର ଜଳ

ନିର୍ମଳ ଆକାଶେ ଶରତର ଜହ୍ନ

ତୁମ ଗାଆଁବାଟେ ନିତି ଯାଏ ।

ରାତିଜଗା ପକ୍ଷୀ ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ

ଚାନ୍ଦିନୀରେ କେବେ ଉଡେ,

ଆଜି ସତେ କିଆଁ ଭାରି ମନେପଡେ

ତୁମ ଗାଆଁ ମନେପଡେ ।

ଗାଁ ନଈତୁଠ ଛପଛପ ପାଣି

ତୁମ ପାଦ ଛୁଇଁଯାଏ

ହଳଦୀବସନ୍ତ ତୁମ ଭିଜା ଦେହ

ତୁମ ଭିଜାକାନୀ ତନୁକୁ ଜାବୁଡି ଧରେ ।

କଆଁରୀ ତନୁର ମିଠା ମହକରେ

କଳ କଳରବ କୁମାରୀ କଣ୍ଠରେ,

ମଖମଲି ସୁରେ ଖିଲି ଖିଲି ହସ

ବେପରୁଆ ଶବ୍ଦ, କୁଆରୀ ସୁଗନ୍ଧ

ପବନରେ ସତେ ଉଡେ

ଆଜି ସତେ କିଆଁ ଭାରି ମନେପଡେ

ତୁମ ଗାଆଁ ମନେପଡେ ।

ଗାଁ ନଈତୁଠେ ତୁଠ ପଥରରେ

ଗୋରା ଗୋରା ତୁମ ପାଦରେ

ଗୀତ ଗାଇଯାଏ ରୁଣୁଝୁଣୁ ସୁରେ,

ପାଦର ପାଉଁଜୀ ପାଣି କାଚର ଝଙ୍କାରେ ।

ପ୍ରିୟତମା ମୋର ବାରି ହୋଇଯାଏ

ଗାଆଁ କନିଆଁଙ୍କ ଭିଡେ,

ତୁମ ଗାଆଁ କଥା ପ୍ରିୟତମା ମୋର

ସବୁବେଳେ ମନେପଡେ ।