ଗଛଟେ ଦିଅ ଲଗାଇ

ମଞ୍ଜିଟିଏ ନେଇ ଭୂଇଁ ରେ ପୋତିଲେ 

ହେବ ସିଏ ଦିନେ ବୃୃକ୍ଷ

ତା'ର ଯତ୍ନ ନେଇ ପାଳିଲେ ତାହାକୁୁ 

ଫେଡିବ ସେ ଆମ ଦୁୁଃଖ ।

ସନ୍ତାନଟେ ପରି ପାଳିଲେ ତାହାକୁ 

କେତେ ଫୁଲ ଫଳ ଦେବ 

ଶୀତଳ ପବନ ଦେବ ସେ ଆମକୁ 

ଅମ୍ଳଜାନ ଯୋଗାଇବ ।

ଘର ଆଗ ପଛ ଲଗାଇଲେ ଗଛ 

ଘରକୁ ହୋଇବ ଛାଇ 

ଖରା ଦିିନ ତାତି ବାଧିବନି ଜମା 

କଷ୍ଟ ଜମା ହେବ ନାହିଁ ।

ଗଛଟିିିଏ ପୋତିି ତାର ଯତ୍ନ ନେଲେ 

ଜୀବନ ସାରା ସେ ପୋଷିବ

ଛାଇ ତଳେ ତାର ଆଶ୍ରୟ ନେବ

ଫଳ ଆନନ୍ଦରେ ଖାଇବ ।

ଗଛ ଫୁୁୁଲଫଳ ଡାଳ ସବୁ କିିିଛି 

ଆମ ବ୍ୟବହାରେ ଲାଗୁୁଛି 

ଜୀବନର ସଞ୍ଜ ନଇଁଗଲା ପରେ 

ତା' କାଠରେ ଜୁଇ ଜଳୁୁଛି ।

ସେଥିପାଇଁ ବନ୍ଧୁ ମଞ୍ଜିଟିିିଏ ପୋତି

ଗଛଟିିିଏ ଦିଅ ଲଗାଇ 

ସବୁ ଦୁୁଃଖ ତୁମେ ଭୁଲିଯିିିବ ଯେବେ 

ଦେବ ସେ ତୁମକୁ ଛାଇ ।

ମମତା ମଞ୍ଜରୀ ଦାସ

କଟକ