ଜାଣୁ ଜାଣୁ ଖଣାରେ ମୁଁ ପଡ଼ିଲିରେ

ଯଦୁମଣି ମହାପାତ୍ର

(ରାଗ- ତୋଡ଼ି ପରଳ, ତାଳ – ଏକତାଳ)

ଜାଣୁ ଜାଣୁ ଖଣାରେ ମୁଁ ପଡ଼ିଲି ରେ

ଜଣାଶୁଣା ସରଣୀ ଛାଡ଼ିଲି ରେ ।

ଉଣା ଟିଣା ବୁଦ୍ଧିରେ

ତେଲି ଘଣା ମଧ୍ୟରେ ଚଣା ପେଷାଇ ବଣା ଅଡ଼ିଲି ରେ ।

ନବ ଧଉତ ତିଳ

ପେଷି ଏରଣ୍ଡ ଫଳ

ନାରୀକେଳକୁ ଯା ନ ପେଡ଼ିଲି ରେ ।

ଯତି ଜପ ଧ୍ବଂସତି

କରିବା ରସବତି

ସତୀ ନାୟିକା ସଙ୍ଗ ଏଡ଼ିଲି ରେ ।

ନିପଟ ମରକଟି

ବଜାର ନାହାକାଟି

ପାଦାନ୍ତି ରଥି ମୁଣ୍ଡ ମାଡ଼ିଲି ରେ ।

ବହୁକାଳ ସୁରଙ୍ଗ

ପାତାଳ ଫୁଟା ଲିଙ୍ଗ

ଶିରେ ବାରୁଣୀ ଆଣି ଇଡ଼ିଲି ରେ ।

କୁଶଳ କଥା ମୋର

ମୂଷଳ ମାନ ଗିର

ଗାଣ୍ଡିକି କରପତ୍ର ଯୋଡ଼ିଲି ରେ ।

ରାତ୍ରିଟି ଉଜାଗର

ନିଦ୍ରାରେ ଗରଗର

ହୋଇ ଉଚ୍ଚେ ମୁଁ ଯେତେ ରଡ଼ିଲି ରେ ।

ନ ଶୁଣିବା ମୋ ଗିର

ଯଦୁମଣି ଉତ୍ତର

କର୍ମ ଦୋଷରୁ ଏହା ବିଡ଼ିଲି ରେ ।

ସମାପ୍ତ