ଛଦ୍ମବେଶ

ତେଲିଙ୍ଗି ବାଇଦ ବାଜିଲାଣି ବେଶି ପଡୋଶୀ ରାଇଜୁ ଶୁଭେ

ମୋ ଚଷା ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ପାଣି ପଶି ଆସି ଘର ଜମିବାଡି ଡୁବେ ।

କିଏ ସେ ବାନ୍ଧିଲା ମହାନଦୀ ପାଣି ଦେବନାହିଁ ବୋଲି ଭାଗ

ଦିଲ୍ଲୀ ଦରବାରେ ତାଙ୍କ ବାବୁ ଜାଣି ଉଦଗାରୁଛି ବିଷ ରାଗ ।

ନେଇ ସାରିଲେଣି ରେଳ କାରଖାନା ବିକାଶ ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟି

ଓଡ଼ିଆ ଏଇଠି ଗୁଣ ଗାଏ ସିନା ଅନ୍ଧାର ଯେ କିଟିମିଟି ।

ଭାଷଣବାଜିରେ ଦୁଲୁକୁଛି ଆଜି ଛପନ ଇଞ୍ଚର ଛାତି

ପ୍ରସଙ୍ଗ ବିହୀନ ଚାଟୁକାର ସାଜି ବିତର୍କେ ରହିଛି ମାତି ।

ବଦଳା ଯାଉଛି କାନ୍ଥ ବାଡ ରଙ୍ଗ ପ୍ରକାଶିବ ଜ୍ୟୋତି ବୋଲି

ପାଣ୍ଠି ଅଭାବରୁ ସ୍ଵପ୍ନ ହୁଏ ଭଙ୍ଗ କହନ୍ତିନି କେହି ଖୋଲି ।

ରେଳ ବିଭାଗରେ ସଙ୍କଟ ଅବସ୍ଥା ମନରୁ ପାସୋରି ଦେଇ

ଯାତାୟାତ ପାଇଁ ବୁଲେଟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିଦେଶରୁ ଋଣ ନେଇ ।

ଉଦ୍ୟୋଗ ଆମର କେବଠାରୁ ମାନ୍ଦା କମୁଛି ବିକାଶ ଦର

ବିଭିନ୍ନ ଆଳରେ ସରକାରୀ ଚାନ୍ଦା ଖାଉଟି ହିଁ ହରବର ।

ପାଞ୍ଚୋଟି ମୁଦ୍ରାରେ ମିଳୁଛି ଭୋଜନ କିଏ ବା କରିବ କାମ

ଦାଦନର ପାଇଁ ଯୋଜନ ଯୋଜନ ଲମ୍ବିଛି ଓଡ଼ିଆ ନାମ ।

ଚାଷୀ ଆତ୍ମହତ୍ୟା ଦରଦାମ ବୃଦ୍ଧି ଯାଇନି ତ କାହିଁ ରୋକି

ନୂଆ କଉଶଳେ ଲଗାଇଣ ବୁଦ୍ଧି ଦୁର୍ନୀତି ଦିଅନ୍ତି ଠୋକି ।

ଅସଲ କଥାରୁ ଫେରାଇ କେ ଦୃଷ୍ଟି ବାଢିଯାଏ ବୃଥା ତର୍କ

ପୁଞ୍ଜିପତି ପାଇଁ ଯୋଗାଇଛି ପୁଷ୍ଟି ନିଗାଡି ତୁମର ଅର୍କ ।

ରାଜନୀତି ଏବେ ନିରିମଳ ଦେଖି ବାବାଙ୍କ ବେପାରେ ମନ

ନେତାଙ୍କ କଲ୍ୟାଣେ ଅନୁଦାନ ଲେଖି ସଞ୍ଚି ଚାଲିଛନ୍ତି ଧନ ।

ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାର ଆଉ ଲୋକପାଳ ପାଇଁ ଫାଟି ପଡୁଥିଲା ଦେଶ

ତଥାପି କିପାଇଁ ଛଳନାରେ ଧାଇଁ ବୁଝୁନାହଁ ଛଦ୍ମବେଶ ?

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା