ହେ ଗାନ୍ଧୀ

ହେ ଗାନ୍ଧୀ !

ତୁମେ ଆସ ଆଉଥରେ

ଅହିଂସାର ମନ୍ତ୍ର ନେଇ

ହିଂସାରେ ଆଜି ଜଲୁଛି ଭାରତ

ଅହିଂସା ତ ଜମା ନାହିଁ।

ଅଖଣ୍ଡ ଭାରତ ଆଜି ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ

ଏକତା ତ ଏଠି ନାହିଁ

ସୀମାନ୍ତରେ ଆଜି ମରୁଛି ସୈନିକ

ଶାନ୍ତି ଚୁକ୍ତି ଗଲା କାହିଁ ।

ଧର୍ମ ନାମରେ ଚାଳୁଛି ବେପାର

ଧର୍ମ ନାମେ ରାଜନୀତି

ଭାତୃତ୍ୱର ଭାବ ବିଶ୍ୱ ଏକତା

ଆଉ ଏଠି ଜମା ନାହିଁ ।

ଧର୍ମ ଗୁରୁ ଆଜି ସାଜିଛି ରାବଣ

ପାପ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍କା ଗଢି

ସତୀ ନାରୀଙ୍କର ସତୀତ୍ୱ ଚୋରାଏ

ମିଛ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ବାଢି।

ରାଜନୀତି ଆଜି ସାଜିଅଛି କାଳ

କ୍ଷମତାର ସ୍ୱାର୍ଥ ବରି

ନିରୀହ ଜନତା ନିଇତି ଏଇଠି

ଶିକାର ସାଜେ ତାହାରି ।

ନାହିଁ ଶାନ୍ତି ଏଠି ନାହିଁ ତ ଶୃଙ୍ଖଳା

ହିଂସାବାଦୀର ରାଜୁତି

ଗରୀବର ପାଇଁ କେବଳ ଯୋଜନା

ହେଲେ ମିଳେ ନାହିଁ କିଛି ।

ସ୍ୱାଧୀନ ହୋଇନି ଆଜିବି ଭାରତ

କାନ୍ଦେ ଆଜି ମଥା ପିଟି

ପୁଞ୍ଜିବାଦୀ ହାତେ ଆଜିତ ଶାସନ

ବିଷପିଇ ମରେ ଚାଷୀ ।

ଶହ ଶହ ଆଜି ଯୁବକ ଯୁବତୀ

ସାଜିଛନ୍ତି ତ ବେକାରୀ

ଶିକ୍ଷା ବ୍ୟବସ୍ଥା ତ ସାଜି ଅଛି ପଙ୍ଗୁ

ଖାତିର ନାହିଁ କାହାରି ।

ଗାଁ ଆଉ ଆଜି ଗାଆଁ ହୋଇ ନାହିଁ

ଏକତା ଗଲାଣି ଭାଙ୍ଗି

ରାଜନୀତିର ଏ କରାଳ କବଳେ

ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡିତା ହୋଇ ।

କୃଷିକାର୍ଯ୍ୟ ଛାଡି ଆଜି ତ କୃଷକ

ଯାଉଛି ଦାଦନ ଖଟି

ମା' ବିକେ ଆଜି ଆପଣା ଛୁଆକୁ

ଗଣ୍ଡାଏ ଖାଇବା ପାଇଁ ।

ଆଜିବି ତ ନାରୀ ହେଉଛି ଲାଂଛିତା

ମାଗେ ନ୍ୟାୟ ମଥା ପାତି

ଇଜ୍ଜର ସାଙ୍ଗରେ ଖେଳାହୁଏ ଖେଳ

ପ୍ରଶାସନ ମୂକ ସାକ୍ଷୀ ।

ସାଧାରଣ ପାଇଁ ନାହିଁ ଏଠି କିଛି

ଲାଞ୍ଚ ଏଠି ସବୁକିଛି

ସ୍ୱାଧୀନତା ଥାଇ ଆଜି ପରାଧୀନ

ଦେଖି ଯାଅ ଥରେ ଆସି ।।

 

ହେ ଗାନ୍ଧୀ!!! ! ତୁମେ ଆସ ଆଉଥରେ

ଅହିଂସାର ମନ୍ତ୍ର ନେଇ........।