ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ଭାତ

ଆଞୁଳାଏ ଭାତ ଯା ପାଇଁ ସପନ,

ସେ କାହୁଁ ଖୋଜିବ ସରଗର ପାରିଜାତ ।

ହାତ ଗଣତିିରେ ଦିନ ସରିଯାଏ,

ଭାତ ଖୋଜୁୁ ଖୋଜୁ ଶୁୁଖିଯାଏ ତା ରକତ ।

ଏମିତି କରମ ଦେଇଛିି ବିଧାତା,

ନାହିିଁ ସୁୁୁଖ ଅଛିି କଷଣ ଜୀବନଧାରା ।

ତଥାପି ଆନର ମୁୁହଁରେ ମୁଠାଏ,

ଅନ୍ନ ଦେଵାକୁ ପାଲଟିିଛି ସେ ଆଶରା ।