ନିଷିଦ୍ଧ ଗଳିରେ

ସହରର ଶେଷ ମୁଣ୍ଡ ନିଷିଦ୍ଧ ଗଳିରେ,

ଦେହ ବିକେ ଝିଅ ଗୋଟେ ଆଖି ଇସାରାରେ ।

କିଏ କହେ ବେଶ୍ୟା ତାକୁ କିଏ ସେ ଅଲଖି,

କାହିଁକି ସେ ପାପ କରେ କେହି ଜାଣିଛକି ?

ହାରିଗଲା ଜୀଵନରେ ନିଜକୁ ପରଖି,

ଏଇ ବାଟ ତାକୁ ଦିନେ ଆଣିଲାତ ଡାକି ।

ଘୃଣ୍ୟ କାମ ପରା ସିଏ ପେଟ ପାଇଁ କରେ

….ସେଇ ନିଷିଦ୍ଧ ଗଳିରେ….

ଦେହ ଲୋଭୀ ଦୁନିଆଟା ରଖିଲା ନଜର,

ବଳାତ୍କାର କଂସ ତାକୁ କରିଲା ଶିକାର ।

ସ୍ଵପ୍ନ ହେଲା ଛାରଖାର ମନ ମଲା ତାର,

ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ହେଲା ପାତ୍ର ସେ ଘୃଣାର ।

ସବୁଦିନ ପରା ସିଏ ଜଳି ଜଳି ମରେ

….ସେଇ ନିଷିଦ୍ଧ ଗଳିରେ….

© ଦେଵପ୍ରକାଶ ସାହୁ