Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer
Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer

ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା - ୨

Classics

2  

ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା - ୨

Classics

ଠିଆ ଗୋଇଠା

ଠିଆ ଗୋଇଠା

1 min
6.6K


ରମେଶ ପତି

ବନ୍ଧୁତାର ସବାଶେଷ ଖିଅ

ଭିଡିନେଇ ଛିଣ୍ଡାଇଲା ଆପଣା ମର୍ଜିରେ...

ପୁଣି ବାଛିନେଇ ଲେଉଟାଣି ପଥ ।

ହଁ ମାନୁଛି, ଥୁ’ କରି ପୁଣି ଥରେ

ସେଇ ଛେପ ଢୋକିବାର କଳା

ତୁମକୁ ବେଶ୍ ଭଲଭାବେ ଜଣା ।

ବିପଦରେ ଚରଣ ବନ୍ଦନା ଆଉ

ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ଛଡେଇ ନେଇପାର

କା’ର ସୁଖ- ସମ୍ଭାବନା ।


ଛଳନାରେ କାନ୍ଦିପାର କାରୁଣ୍ୟର ନଗ୍ନ ଛବିରେ

ପୁଣି ହସି ମଧ୍ୟ ପାର ।

ତତଲା ପବନଠାରୁ ଆହୁରି ଘାତକ

ତୁମ ଶବ୍ଦ ସୈକତ ।

ଅନେକ ଅନୁଗାମୀଙ୍କୁ ତୁମେ

ନଈ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଭରସା ଦେଇଛ

ଜଳର ଉପଯୋଗ ବଖାଣି ରଚନା ଲେଖିଛ ।


ବାସ୍ତବରେ ତୁମେ ଯାହାକୁ

ପାଣି କହି ଧାଉଁଥିଲା, ତାହା ଥିଲା

ଶୋଷ ଆଉ ମରୀଚିକା ।

ସ୍ଵଭାବରେ ତୁମେ ଏକ

କଣ୍ଟକିତ ମରୁ ବୃକ୍ଷ

ସାମ୍ନା କର ଝଡଝଞ୍ଜା, ଅନ୍ଧାରରେ ଉଣ୍ଡୁଥାଅ

ଲୁଟିବାକୁ ପରଧନ, ଜୀବନ-ଯୌବନ ।


ଡେଣା ଅଛି ତୁମ ପାଖେ

ଲଙ୍ଘିବାକୁ ମହାକାଶ, ନକ୍ଷତ୍ରରୁ ଜ୍ୟୋତି ନେଇ

ଫାଙ୍କିବାକୁ ତୁମ ପାଖେ ଅଛି

ଅଜସ୍ର ସମ୍ବଳ, ଏଣୁ ବନ୍ଧୁ ନିଅ

ମୋର ଦୈନନ୍ଦିନ ଟିପା ଖାତା ସହ

ଗଣତନ୍ତ୍ର ଦିବସରେ

ଉପହାର ଦେଇଥିବା ଆଦର୍ଶ ପୁସ୍ତିକା ।

ଢାଳିଦେଲି କଲମରୁ କାଳି ପୁଣି

ଲିଭାଇଲି ସବୁଦିନ ପାଇଁ

ତୁମ ନାମେ ମୋ’ ମନରେ ଜଳୁଥିବା

ଆଦର୍ଶ ଦୀପାଳି ।


ଏବେ ମୋର ଭୟ ନାହିଁ ଜମା

ଯେତେ ଥର ଗୋଇଠା ମାରୁଛ ମାର

ଦେଖିବ ନିର୍ଭୟରେ ତୁମକୁ ସାମ୍ନା କରିବାକୁ

ଠିଆହେବି ଖୁଣ୍ଟଟିଏ ହୋଇ ।


Rate this content
Log in