ପିଲାଦିନ

ମନେ ପଡ଼ିଲେ ପିଲାଦିନର କ୍ଷଣ କ୍ଷଣ,

ପ୍ରତିଦିନ ଏବେ ଲାଗେ ଯେମିତି ପାର୍ବଣ,

ଅତି ଅଦ୍ଭୁତ ଯେ କାଳ୍ପନିକ କଥା ର ଶ୍ରବଣ,

କଷ୍ଟ ଥିଲା ଚଗଲାମି ଦୁଷ୍ଟାମୀ ର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ |୧|

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କର ହୋଉଥାଏ ନିତିଦିନ ଯେ ରଣ,

ମାତା ପିତା ଯେ ଭାବୁଥାଅନ୍ତି ସବୁଦିନ ଯେ ନିବାରଣ,

ଜିନିଷ ସବୁ ପକେଇ ପକେଇ ଘର ହୋଉ ଥାଏ ବଣ,

ଏହି ଅମୂଲ୍ୟ ଅତୀତ ଭୁଲିବାର ନାହିଁ କୌଣସି କାରଣ |୨|

ଗୁରୁଜନ ଯେ ପ୍ରତ୍ୟହ ଶିଖାନ୍ତି ନୂତନ ସଦ୍‌ଗୁଣ,

ଛାତ୍ରାବସ୍ଥାରେ ହୁଏ ଯେ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ମେଳଣ,

ଅଜା ଆଈ ଶୁଣାନ୍ତି ପୁଣି କେତେ ପୁରୁଣା ପୁରାଣ,

ଖୁସି ଲାଗେ ମନେ ପକେଇଲେ ପିଲାଦିନର କ୍ଷଣ |୩|