ନିଷ୍କଣ୍ଟକ ଛତ୍ରପତି

ଭବ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ    ପ୍ରାଙ୍ଗଣେ ପ୍ରପଞ୍ଚ

ଉତ୍ଥାନ ପତ୍ତନ ଖେଳ

ଅତୀବ ବିଚିତ୍ର    ରଙ୍ଗେ ଶତ୍ରୁମିତ୍ର

ଯୁଝିବାକୁ ସଦା ମେଳ ।

ଏ ମଞ୍ଚେ ସାଧକ   ସମ୍ମୁଖେ ବାଧକ

ପ୍ରତି ପାଦେ ହୋଇ ଛିଡା

ପାଏ ଅବସର     ପଥେ ଅଗ୍ରସର

ଜନଙ୍କୁ ଦେବାକୁ ପୀଡା ।

ଶତ୍ରୁଙ୍କ ପ୍ରହାରେ   ଜିତୁ ଜିତୁ ହାରେ

କିଏ ହୋଇ ଦହଗଞ୍ଜ

ଦେଖୁଥାଏ ନେତ୍ର  ଜୀବନର କ୍ଷେତ୍ର

ଯେହ୍ନେ ଏକ ଶତରଞ୍ଜ ।

କେତେକ ଅବୋଧ ପଥେ ଅବରୋଧ

ଖଞ୍ଜି ଦେଇଥାନ୍ତି ସିନା 

ତଥାପି ବିକ୍ରମ     କରେ ଅତିକ୍ରମ

ଦମ୍ଭେ ପଛଘୁଞ୍ଚା ବିନା ।

ହୁଅନ୍ତେ ଅରାତି ମନ୍ତ୍ରୀ ସୈନ୍ୟ ହାତୀ

କି ଅବା କୁଶଳୀ ଘୋଡ଼ା

ସଂଘର୍ଷେ ଗମନ   କରନ୍ତେ ଦମନ 

ଦର୍ପ ତ ନିତାନ୍ତ ଲୋଡ଼ା ।

ଯୁଦ୍ଧେ ଗଲେ ଜିତି ରଖେନାହିଁ ଭୀତି

ନିଷ୍କଣ୍ଟକ ଛତ୍ରପତି

ବିଜୟର ଟୀକା    ଦିଏ ମହାଶିକ୍ଷା

ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ ପ୍ରତିପତ୍ତି ।

କୌଶଳ ନଥିଲେ  ବିଜୟ କି ମିଳେ

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ କାହୁଁ

ସମସ୍ୟା ବିଭ୍ରାଟ  ସମାଧାନେ ବାଟ

ଫିଟିଯାଏ ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ।