ହସିବ କୃଷକ ଜାତି

କେଏଁ କଟ କଟ ବଳଦ ଗାଡ଼ି,

ପାଚିଲା ଧାନକୁ ଯତନେ ଭିଡ଼ି-

ଚାଲିଛି ଭଗିଆ ଭାଇ ;

କାଳିଆ-କସରା ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଘଉଡ଼ି

ଆନନ୍ଦରେ ଗୀତ ଗାଇ ।

ଅକ୍ଷୟ ତୃତୀୟା ତିଥିରେ ପୁଣି,

କ୍ଷେତରେ ସେ ଧାନ ଥିଲାଟି ବୁଣି-

ମନେ ଭରି ନୂଆ ଆଶ ;

ବରଷା ଋତୁରେ ବେଉଷଣ କଲା

ଧାନରୁ ବାଛିଲା ଘାସ ।

ଖତ ସାର ଦେଇଥିଲା ସେ କ୍ଷେତେ,

ଫଳିଗଲା ଧାନ ଯାହାକୁ ଯେତେ-

ସୁନା କେଣ୍ଡା କେରିକେରି ;

ପାଚିଗଲା ପରେ ଆଣୁଅଛି ଏବେ

ହାତେ କାଟି ଦାଆ ଧରି ।

ଚାଷୀଟିଏ ବୋଲି ନାହିଁ ତା' ଦୁଃଖ,

"ପାରୁଛି ମେଣ୍ଟାଇ ଅନ୍ୟର ଭୋକ-

ସବୁରି ସେ ଅନ୍ନଦାତା ;"

ସଭିଙ୍କ ଆଗରେ ହସି ହସି କହେ

ଭଗିଆ ଭାଇ ଏ କଥା ।

କଥାଟି ତାହାର ନିରାଟ ସତ,

ଯୋଗାଉଛି ସିଏ ଆମକୁ ଭାତ-

ମାଟି ସଙ୍ଗେ ହୋଇ ମାଟି ;

ତା' ଉନ୍ନତି ହେଲେ ଦେଶ ଆଗେଇବ

ହସିବ କୃଷକ ଜାତି ।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।*