ମୋ ଗାଁ

ଆଜି ବି ଭୁଲିନି

ଭୁଲିବି ହେଉନି

ତାର ସବୁଜିମା ରୂପ ଖଣ୍ଡିକ

ଅତୀତର କଥା ସବୁ

ପଡିଯେ ଯାଉଚି ମନେ ।

ତାର

ଗଳି କନ୍ଦି ସବୁ

ଯେପରି ଯେ ଥିଲା ମୋ ପାଇଁ

ମୋ ସାଥେ ସେ

ନାଚୁଥିଲା,ଗାଉଥିଲା,ଖେଳୁଥିଲା

ଆଉ ବି କାନ୍ଦୁଥିଲା ସାଥି ହୋଇ ।

ତୋ ଦେହରେ ସାଇତିଥିବା ଧୂଳି

ମୋ ପାଇଁ ଯେ ଚନ୍ଦନଠୁ ବଳି

ପୁରା ଶରୀରରେ ବୋଳି

କିଚିରିମିଚିରି ହୋଇ ହସୁଥିଲି

ଯେପରିକି ପାଇଚି ବିଭୂତି ।

ଚାଟଶାଳୀ ପାଠ ଆଉ

ଗୁରୁଜୀଙ୍କ ବେତ

କୁନିକୁନି ସାଙ୍ଗସାଥି

ବସ୍ତାନିରେ ଭରା ବହି ପତ୍ର

ମିଞ୍ଜିମିଞ୍ଜି ଆଲୁଅରେ ପଢୁଥିଲି ପାଠ ।

ଜାମୁ ଗଛ ମାନଙ୍କର ମିଠା ମିଠା କୋଳି

ଆମ୍ବ ତୋଟାର ରସାଳିଆ ଆମ୍ବ

କାକା ଘର ବାଡିର ମିଠା ବରକୋଳି

ଆଜି ତାର ସ୍ଵାଦ ଯେ ପାଉନି ।

ନଈ ତୁଠ ଆଉ ଜୋରିଆର

କୁଳୁକୁଳୁ ନାଦ

ବାଲି ଗଦାରେ ଯେ ଖୋଳୁଥିଲି ଗାତ

ଜାଲ ଧରି ଫିଙ୍ଗୁଥିଲା ପୁଅ କେଉଁଟର

ଧୋବା ଧୋତି କାଚୁଥିଲା

ଗାଁଆ ଲୋକଙ୍କର ।

ହଳ ମାନେ ଧାଡିଧାଡି

ପ୍ୟାରେଡ୍ ର ସିପାହୀ

ହଳିଆ ଭାଇ ଯେ କମାଣ୍ଡର୍

ବେତଟିଏ ଧରି

ଗାଈ ଗୋଠ ଆଉ ଚରାଳିର

ଅର୍ ତତ ଗୀତ

ପ୍ରତିଦିନ ଶୁଣୁଥିଲି ଲଗାଇ ମୁଁ ଚିତ୍ତ ।

ବାସି ପଖାଳ କଂସା ଆଉ

ଶୁଖା ମାଛ ପୋଡା

ସମସ୍ତଙ୍କ ଘରେ ସକାଳୁ

ନିହାତି ଯେ ଲୋଡା

ଗାଁ କଥା ଗୋଟି ଗୋଟି ମନେ ପଡେ ଆଜି

ମୋ ଗାଁ ର ସେ ବାସ୍ନା ଆଉ ଏବେ ନାହିଁ ।

ତଥାପି ଝୁରୁଛି ମୁହିଁ

ଅଛି ସ୍ମୃତି ହୋଇ ।