|| ଆସ ଆମେ ଆଉ ଥରେ ଅକ୍ଷର ଶିଖିବା

ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ମହେଶ୍ୱର କହି

ତିନୋଟି ମୁଣ୍ଡଳା ବୁଲେଇ

ଚାଲ ଆମେ ଆଉ ଥରେ ଅକ୍ଷର ଶିଖିବା

ବିଶ୍ୱାସର ଖଡ଼ିଛୁଆଁ କରି ସମ୍ପର୍କର ସିଲଟରେ

ଆଉ ଥରେ ଜୀବନର ଅ, ଆ ଲେଖିବା

ଚାଲ ଆମେ ଆଉ ଥରେ ଅକ୍ଷର ଶିଖିବା l

ଯଥେଷ୍ଟ କଷିଲେ ଆମେ ପ୍ରାପ୍ତବୟସ୍କମାନଙ୍କର

ହାରାହାରି ଲାଭକ୍ଷତି ହିସାବୀ ଗଣିତ

ଅଗଭୀର ସମତଳ ପରି ଜ୍ୟାମିତିକ ଜୀବନରେ

ସୌହାର୍ଦ୍ଦ୍ୟର ସନ୍ନିହିତ କୋଣସବୁ ଉପେକ୍ଷିତ l

କେଉଁଠି ହଜାଇ ଦେଲୁ ନିରୀହ ଖୁସିର କ୍ଷଣ

ନିଷ୍କପଟ ଭଲପାଇବାର ମିଠା ବର୍ଣ୍ଣମାଳା

ପଛରେ ରହିଲା କାହିଁ ସକାଳ କଅଁଳ ଛୁଆଁ

ରୂପାଥାଳୀ ଜହ୍ନ ହସ ମାୟାର ମେଖଳା l

ବଜାରର ଗହଳି ଭିତରେ ବିକି ଭାଙ୍ଗି ଦେଲୁ

ଥିଲା ଆମ ହୃଦୟରେ ଯେତେ ନିରୀହ ବିଶ୍ୱାସ

ପ୍ରେମର ଝରଣାଟିଏ ନାଚି ନାଚି ବହୁଥିଲା

ଶିଳାବନ୍ଧେ ରୁଦ୍ଧ ଏବେ ତା'ର ଶିଥିଳ ନିଃଶ୍ବାସ l

ଦଉଡ଼ନା ଦଉଡ଼ନା ଆଉ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବଶ୍ୱାସ ହୋଇ

ନିଃସଙ୍ଗ ଏ ମଧ୍ୟାହ୍ନରେ ବଡ଼ ଟାଣ ଖରା

ଶାନ୍ତିର ସୀତାକୁ ଆମେ ହରାଇଲୁ ସିନା

ସୁଖର ମାୟାବୀ ହରିଣ ଦିଏ ନାହିଁ ଧରା l

ରିକ୍ତ ମନ ଦଗ୍ଧ ଅନ୍ତରର ପାଉଁଶ ଶେଯରେ

କେତେ ଦିନ ଆଉ କହ ଶୋଇ ରହିଥିବା

ଚାଲ ଆଉ ଥରେ ସେହି ଝରଣା କୂଳକୁ

ବନ୍ଧ ଭାଙ୍ଗି ଦେଇ ତାକୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେବା l

ସ୍ନେହର ସଲିଳ ସିଞ୍ଚି ତୃଷିତ ମାଟି ଛାତିରେ

ଉତ୍ତପ୍ତ ପ୍ରାଣର ଜ୍ୱାଳା ଶୀତଳ କରିବା

ଆଉ ଥରେ ଆରମ୍ଭିବା ସମ୍ପର୍କର ବର୍ଣ୍ଣବୋଧ

ପ୍ରେମର ଭାଷାକୁ ଆଉ ଥରେ ପଢ଼ି ନେବା

ଆସ ଆଉ ଥରେ ଆମେ ଅକ୍ଷର ଶିଖିବା l

® ନରେନ୍ଦ୍ର କୁମାର ଆଚାର୍ଯ୍ୟ. ୩୦.୩.୨୦୧୭