ବେସୁରା ଗୀତି-୭୫୮

ବର୍ଷା ଲୋ ତୋର ନହୁଲି ପାଦର

ଶବଦ ଶୁଣିବା ପାଇଁ

କେତେ କାନେଇଛି ନୀରବ ରାତିରେ

ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ ଚାହିଁ ॥

କେତେବେଳେ ତୁ ତ ବରଷି ଯାଉଛୁ

କେବେଳେ ଶୁଖିଲା ଭୁଇଁ

ଦେଇନାହୁଁ ଥରେ ତୋର ପ୍ରୀତି ଛୁଆଁ

ଯାଇଛୁ ନିରବ ହୋଇ ॥

ଜୀବନରେ କେତେ ଖାଲ ଖମା ରାସ୍ତା

ହୋଇ ଗଲାଣି ମୁଁ ପାରି

ତଥାପି କାହିଁକି ବର୍ଷା ତୋ ପାଇଁ

ହେଉଛି ମୁଁ ଏତେ ସରି ॥

ଜୀବନର ରାସ୍ତା ତୁ ପରା ବରଷା

ତୋ ବିହୁନେ ସୃଷ୍ଟି ନାଶ

ତୁ କିନ୍ତୁ ସାଥିରେ ଝଡ ନେଇ ଆସୁ

ବହିଜାଏ ଅଣଚାଶ ॥

ମଧୁରେ ମଧୁରେ ବରଷି ଯାଆ ଲୋ

ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉ ସୃଷ୍ଟି

ନହେଲେ କେଜାଣେ କେଉଁ ମୂହୁର୍ତ୍ତ ରେ

ହୋଇ ଯାଇ ପାରେ ଇତି ॥