ଅଭିମାନ

ତୁମ ଅଗଣାର ତୁଳସୀ ହେବାକୁ

ସୁରଭି ମୋ ପାଖେ କାହୁଁ ପାଇବି !

ଶୋକାର୍ତ୍ତ ସଂଜରେ ସଂଜବତୀ ହୋଇ

ତିମିରେ ତୁମକୁ ସଂଖୋଳି ନେବି ।

ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ସିନା ଜଳୁଥାଏ ମୁହିଁ

ମୋ' ଜଳିବାରେ ଦୋଷ ନଥାଏ ।

ତଥାପି କାହିଁକି ଦୋଷ ଦିଅ ମୋତେ

ବଞ୍ଚିବା ଆଶା ମୋ' ମଉଳି ଯାଏ ।

ତୁମରି ରଥରେ ସାରଥି ହେବାକୁ

ମୋ'ପାଖେ ସେତିକି ଶକତି କାହିଁ !

ମୋ'ରୁଗୁଣା ରଥେ ସାରଥି ହେବ କି

ଆସିଛି ଏତକ ମାଗିବା ପାଇଁ ।

ସୁଖ ଖୋଜି ଖୋଜି ସାଇତି ରଖୁଛି

ତୁମ ଅଗଣାରେ ବିଂଛିବା ପାଇଁ ।

ତଥାପି କାହିଁକି ପର ବୋଲି ଭାବ

ମୋ' ଜାଣିବାରେ ଦୋଷ ମୋ' କାହିଁ?

ନିଜ ଦୁଃଖେ ତୁମେ ନିଜେ ଜର୍ଜରିତ

ମୋ'ଦୁଃଖକୁ ନେଇ ରଖିବ କାହିଁ ?

ମୋ'ସାଇତା ସୁଖ ଅଜାଡି ଦେଉଛି

ତୁମ ହସ,ତୁମ ସରାଗ ପାଇଁ ।

ସଖା ବୋଲି ଯେବେ କରୁନା ସ୍ୱୀକାର

ନ କର,ତିଳେ ମୋ'ଆପତ୍ତି ନାହିଁ ।

ମୋ'ଦିଆ ସୁଖକୁ ସ୍ଵୀକାର ନକଲେ

ଅଭିମାନ ଛଡ଼ା କିଛି ମୋ'ନାହିଁ ।