ନିଦଟିକେ

ଲୁହା ସହ ଲୁହାର ଘର୍ଷଣ ,

ମଣିଷକୁ ମଣିଷର।

ତାଯୋଗୁଁ ତିଆରି ଯେତେସବୁ

ଉତ୍ତାପ ହଳାହଳ ,

କଳହ କୋଳାହଳ !

ଏ ସବୁରେ ହୋଇପାରେ କି' ନିଦଟିକେ ?

ହୁଏ ବୋଧେ !

ଷ୍ଟେସନ୍ ବାରଣ୍ଡାରେ,

ମୁହଁମାଡି ପଡିଥିବା ସେ ମଳିଛିଆ ମାଇପିଟା'

ଦେଖ !

ଶୋଇଗଲା ଆସି ନିଘୋଡ଼ ରେ'

ଶାନ୍ତି ନା ଅଶାନ୍ତିରେ ?

ଶୁଖା ଥନ ଭିଡୁଥିବା କଅଁଳାର

ପେଟଭରେ ସତ ଅବା ମିଛୁଟାରେ ?

ଭାବୁଭାବୁ,

ବିକଟାଳ ମୋ' ଗାଡି ଆସି ହାତଠାରେ ,

ମୋ' ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥିତ , ଶୀତତାପ ଆଦିସବୁ ,

ତଥାପି ବି , ଭାଗ୍ୟ ନାହିଁ ,

ମୋ' ଭାଗର ନିଦଟିକେ !!!!

@ ଅମୀୟ ବେଜ୍