ତାରାଫୁଲ

ମନଟାକୁ ମୋର ଫିଙ୍ଗିଦେଲି ଆଞ୍ଜୁଳା 

ଆଞ୍ଜୁଳା କରିଯେ ,

ତାରାଫୁଲ ହୋଇ ସିଏ ଫୁଟିଗଲା 

ଆକାଶରେ

ତୁମ ବାରିଆଡେ ।

ମେଞ୍ଚାଏ ଅଭିମାନକୁ ଉଡେଇ ଦେଲ ତମେ ଯେ 

ଘୋଡେଇଲା ତାରାଫୁଲ ସିଏ 

ବର୍ଷିଗଲା ପୁଣି

ଆମ ଚାଳଘରେ ।

ସତରେ 

ନିଦାଘର ମେଲଣ

ଅନ୍ତରର ଗୋପନ 

ଅକୁହା ସେ ଦହନ 

ଫୁରକିନି ଭାସିଗଲା 

କହିକେତେ ଅଦିନିଆ ସପନ ।

ଲୁଚେଇଲି ଆଖି ମୋର 

କାହିଁକିନା

କାହିଁକିନା ସେହି ତାରାଫୁଲ 

ତୁମ ଗଭାରେ

ତୁମ ଅବଗୁଣ୍ଠନରୁ

ଲାଜକଲେ ମତେ 

ମୁହଁ ଲୁଚେଇଲେ ମତେ ।

ସିଏ ତୁନି ତୁନି କହୁଥିଲା ମତେ

ନହେଲି ନାହିଁ ତୁମର 

ସାଇତିଛିତ ମନକୁ ତୁମର 

ମୋ ଅଜଣାତେ 

କରି ତାରାଫୁଲ ସତେ ।

ହସିଦେଲି ହୃଦଖୋଲା ହସ 

ମୁରୁଜହେଇ ବୁଣିହେଲା 

କେତେ ନାଲିନେଳି ଝୋଟିଚିତ୍ର

ତୁମ ପାଦତଳେ 

ତୁମ ଚଲାପଥେ ।

ଡରିଲକି ପକେଇବାକୁ 

ତୁମ ନହୁଲିପାଦ 

ସେହି ଝୋଟିଚିତ୍ର ପରେ

ହଁ ସତରେ,

ଡରିଲକି ପକେଇବାକୁ 

ତୁମ ନହୁଲିପାଦ 

ସେହି ଝୋଟିଚିତ୍ର ପରେ ।