ମାଟି

ଆଷାଢ଼ର ଆଗମନ ,

ପ୍ରକୃତିର ସମ୍ବାଦ ।

ଭିଜା ମାଟିର ଶେଜ ଆଉ କଦମ୍ବର ମହକ ।

ଆଃ ! ଏ ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନା ,

ଆଉ ରଙ୍ଗ ଭରା ତୁମ ପଣତ

ମୋତେ ନେଇଯାଏ ଭସା ବାଦଲ ସାଜି ,

ଟିକେ ଦୂରକୁ ,ଦୂରକୁ ।

ଏ ବର୍ଷା ଭିଜା ରାତିର ନିଧଡକ ସ୍ଵପ୍ନ ସବୁ ଜଡସଡ ହୋଇ କାଦୁଅ ସୁଅରେ ଭାସିଗଲା ପରେ ,

ମନେ ହୁଏ ଯେମିତି ନିୟମ ତାନ୍ତ୍ରିକ ଜୀବନଟା ଦରଭଙ୍ଗା କାନ୍ଥ ପରି ପ୍ରୟୋଜନ ଠାରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଯାଏ ଛିଡା ହେଇଛି ।

ବାଟ ଭାଙ୍ଗି ଚାଲି ଗଲେ ବି ହୁଅନ୍ତା ,

ହେଲେ କୁନି ଝିଅର ପୋଡା ଉଦରରୁ ଉଷୁମ ଟିକେ ଟାଣି ଦେଇ ଅଣ୍ଟା ସଳଖି ଛିଡା ହେଲା ବେଳେ ପାଦ ତଳେ ବିଛେଇ ହେଇ ପଡେ ସେଇ ଭିଜା ମାଟି ।

କେଜାଣି କୋଉଠି ଆରମ୍ଭ ଆଉ କୋଉଠି ଶେଷ ,

ଆଖି ବୁଲେଇ ଦେଖିଲି ,

ଦୂର ଦିଗବଳୟ ତଳେ ପଣତ ପାରି ଶୋଇ ରହିଛି ମୋ ମାଆ ।

ପଞ୍ଚଭୂତର ପ୍ରଥମ ଆନନ୍ଦ ,

ମାଟି । ମୋ ମାଆ ।

ମୋତେ ହାତ ଠାରି ଡାକୁଛି ।