Library
ମାନେ
ମାନେ
ସିଏ କଥା କହେ
ମୁଁ ବି କହେ
ଆମ ଦୁହେଁ
ଜଣକ ପରେ ଜଣେ
ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ କଥା ହୋଇ ଚାଲିଥାଉ
ବେଳାଭୂମିରେ
ଗୋଟିକ ପରେ ଗୋଟିଏ
ପିଟି ହେଉଥିବା
ଲହରୀମାଳା ପରି
ଯେବେ ତା ମନର
ଆଉ ଏକ କୋଣରୁ ଛୁଇଁବା ଲାଗି
କୌତୁହଳ ଜାଗେ
ଜାଣିଶୁଣି ମୁଁ ସେହି ଗୋପନ କଥାଟିକୁ
ତାକୁ ଅବୋଧ୍ୟ ହେଉଥିବା
କୌଣସି ଭାଷାରେ କହିଦିଏ
ଆଉ ଏହି ଦୁଃସାହସର ଫଳାଫଳ
ସେମିତି ହୁଏ
ମୁଁ ଯେମିତି ଆଶଙ୍କା କରିଥାଏ
ମାନି ନିଅ ଯେମିତି
ଆମ କଥୋପକଥନ
ଲହରୀମାଳାର ଭିଡିଓଟି
ହଠାତ ଫ୍ରିଜ଼ ହୋଇ
ଷ୍ଟିଲ ଫୋଟୋଗ୍ରାଫଟିଏ ହୋଇଯାଏ
ନିମିଷକ ମଧ୍ୟରେ
କୂଳକୁ ଚଢି ଆସିଥିବା
ଅବୁଝା ଲହରୀଟି ପରି
ସେଇଠି ଅଟକି ଯାଇ
ସେ ମତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିନିଏ -
"ମାନେ ?"
ତା ପରକୁ ତା ପରକୁ
ସବୁ କିଛି ଅଟକି ଯାଏ
ଯେମିତି ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ରାଜପଥରେ
ଗୋଟିଏ କାର୍ ରହିଗଲେ
ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ କାର୍
ସବୁ ଅଟକି ଯାଆନ୍ତି
ତା ପଛରେ
ଏଇନେ ତୁରନ୍ତ କିଛି ଜବାଵ
ଦେବାକୁ ପଡିବ
କାରଣ ଗୋଟିଏ ଢେଉକୁ
କୂଳରେ ଅଟକାଇ ହେବନି
ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମୟ
ମୁଁ ଭଲ ଭାବେ ଜାଣିଥାଏ
ମୋ ଅପରିଣାମଦର୍ଶିତା
ତା ହସି ଦେବାରେ ସରିପାରେ
କିମ୍ବା ତା ନାକ ଅଗ ଅଭିମାନରେ
ସୁରଭି ନ ଥିବା ହସ ଟିଏ
ମୁହଁରେ ବୋଳି
ତାକୁ ଅଭିନୟାତ୍ମକ ଭଙ୍ଗୀରେ ବୁଝାଇଦିଏ
"କିଛି ନାହିଁ ମ
ଏତକ ମଜାରେ କହିଦେଲି ବୋଲି"
ସେ ମୋ କଥା
ସେତେବେଳେ କେତେ ବୁଝେ
ମୁଁ ଜାଣେନା
କିନ୍ତୁ ଢେଉ ମାଳାର
ନିରନ୍ତରତାକୁ ସମ୍ମାନ ଦେଇ
ବିନା କିଛି ହାସଲ କରି
ମୁଁ ସ୍ବାକ୍ଷର କରିଦିଏ
ଆଉ ଗୋଟେ ସନ୍ଧିନାମାରେ
ଆଉ ସେ ଭଗ୍ନ ଲହରୀଟେ ହୋଇ
ଏବେ ଫେରିଯାଏ
ସମୁଦ୍ର କୋଳକୁ
ତାର ଏହି ଫେରିଗଲା ବେଳେ
ମୁଁ କରିଥିବା ଦୁଷ୍ଟାମୀକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରେ
ତା ଆଗରେ
ସେହି ପ୍ରଶ୍ନ ଦୋହରାଇ କହେ
"ମାନେ ?"
ଏଥର କିନ୍ତୁ
କ୍ଷୀଣ ଆଉ ଅନୁରାଗ ରଞ୍ଜିତ ସ୍ୱରରେ
ଯେମିତି ଏହି ଘଡିର
ଅପେକ୍ଷା ଥିଲା ମୋତେ
ମୁଁ ବଡ଼ ଲହରୀଟେ ହୋଇ
ତାକୁ ଓଠ ପାଖକୁ ଟାଣିଆଣି କହେ-
ସବୁବେଳେ ଖାଲି
"ମାନେ ?"
"ମାନେ ?"
"ମାନେ ?"
ଏଇ ନିଅ ତୁମ
"ମାନେ ?"ର ଉତ୍ତର
