ଦେଉଥାଅ ଜ୍ଞାନ

ଦୁଃଖ ପଛେ ଦିଅ ଦେଉଥାଅ ଜ୍ଞାନ

ଦୁଃଖଦତ୍ତ ଜ୍ଞାନ ଚକ୍ଷୁରେ

ଜଗତ ଜଞ୍ଜାଳ ବୁଝିବା ଜଟିଳ

ଏତିକି ଗୁହାରି ତୋ ଠାରେ ।

ଦେଖି ଦେଖି ମୁହିଁ ହେଲିଣି ଅଭ୍ୟସ୍ତ

ଚିରଦିନ ଦୁଃଖ ଦଇନ

ମୋ ଚକ୍ଷୁରେ ଯାହା ଦେଖୁଚି ଜଗତ

ମୋ ଠାରୁବି ଅଛନ୍ତି ହୀନ ।

ସୁଖ ବୋଲି ଯାହା ଦିଶୁଛି ନେତ୍ରରେ

ଗଲାଣି ମୋ ଇଛା ଦୂରେଇ

ଦିଅ ମୋତେ ଜ୍ଞାନ ଆଶ୍ରୟ ତୁମର

ଭକ୍ତି ଭାବେ ଯିବି ପାଖେଇ ।

ବସ୍ତୁ ଅବସ୍ତୁରେ କି ଅବା ପ୍ରଭେଦ

ତୁମରି ଲୀଳାରେ ଜଗତ

ତୁମେ ଇଚ୍ଛା କଲେ ସବୁତ ସାକାର

ସର୍ବମୟ ହେ ଜଗନ୍ନାଥ ।

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ହୋତା