ଈଶ୍ୱର ସାଧାରଣ

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

ହେ କୋଟି ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଜ୍ଞାନୀ ଯୋଗୀ ଜନେ

ଜାଣେ ନା କି ରୂପ ତବ ଦେଖନ୍ତି ମନନେ,

ଜାଣୁଛି ଏତିକି ମାତ୍ର ହେ ବିରାଟତମ

କ୍ଷୁଦ୍ରେ,ସାଧାରଣେ ତବ ପ୍ରକାଶ ପରମ ।

ଅନନ୍ତ ସମୁଦ୍ର ଅବା ଉତ୍ତୁଙ୍ଗ ଭୂଧର -

ତହିଁ କି କେବଳ ତବ ପ୍ରିୟ ଅଧିଷ୍ଠାନ ?

ଖାଲି କି ତାରକାମୟ ମହା ନୀଳାମ୍ବର,

ତବ ମହା ବିଭୂତିର ପ୍ରତୀକ ମହାନ ?

କବି କିନ୍ତୁ ଦେଖେ ନିତ୍ୟ ହେ ମହାମହିମ

ତୁମରେ ଜନନୀ-ସ୍ନେହେ,ତନୟା-ତନୟେ,

ଛୋଟ ଫୁଲେ କି ପ୍ରକାଶ ତୁମର ଅସୀମ,

ଆମ ନିତ୍ୟ-ହାସ-ଅଶ୍ରୁ ତମ କଥା କହେ ।

ବିରାଟୁ ବିରାଟ ଯେହୁ କଳ୍ପନାର ପାରେ,

'ମୁହିଁ ତାଙ୍କୁ ଜାଣେ' ବୋଲି ଘାସ କହିପାରେ

ସମାପ୍ତ