ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ

କୁଜ୍ଝଟିକାର ଶ୍ଵେତ ଚାଦରେ

ପଲ୍ଲୀ ଗଲା ଢାଙ୍କି

ଭୋରର ସେହି ସୁନା ଆଲୁଅ

ଦେଲାଣି ଆଜି ଫାଙ୍କି ।

ଉଠିବେନି ରେ ଶଯ୍ୟା ଛାଡ଼ି

ବଧୂ ମନ୍ଦାକିନୀ

ଅଭିମାନେ ନୀରବ ଆଜି

ରୂପସୀ ଆହ୍ଲାଦିନୀ ।

ମାଘ ଶେଷରେ ନିତ୍ୟ ଘନ

କୁହୁଡି ଭରା ପ୍ରାତେ

ଅଳସ ଭାଙ୍ଗି ଉଠନ୍ତି ସେ

ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ସାଥେ -----