ସପନଟି ମିଠାମିଠା

ସଞ୍ଜ ନଇଁଗଲା, ଆକାଶରେ ଏବେ

ତାରାଫୁଲ ଶହଶହ ,

ମରତବାସୀଙ୍କୁ ଚାହିଁ ହସୁଛନ୍ତି

ଆଖିଠାରି ଅହରହ ।

କହୁଛନ୍ତି ସିଏ ଆମରି ରାଇଜେ

ସପନଟି ମିଠାମିଠା ,

ସାତ ରଙ୍ଗେ ପୂରା ରଙ୍ଗାୟିତ ହୋଇ

ମାଖିଛନ୍ତି ଛିଟାଛିଟା ।

ସୀମାହୀନ ଏଇ ସାରା ଆକାଶଟା

ସବୁ ଦିଶେ ନେଳିନେଳି ,

ଭଷା ବଉଦଟି ତାଆରି ବୁକୁରେ

ଆସେ ଯାଏ ଖେଳିଖେଳି ।

କେବେକେବେ ଆମ ଭିତରେ ବି ହୁଏ

ଲୁଚକାଳି ଥରେଥରେ ,

ମରତବାସୀଏ ଦେଖିପାର ନାହିଁ

ଛପିଥାଉ ଘରେ ଘରେ ।

କାହା ମନେ ନାହିଁ ଈର୍ଷା, ଅହମିକା

କାଚପରି ଚକଚକ ,

ସେଥିପାଇଁ ଜମା ଚିନ୍ତାକରି କେହି

ହୁଅନ୍ତିନି ଦକଦକ ।

ସବୁକିଛି ଏଠି କୁହୁକ ପରିକା

ମନସବୁ ହସହସ ,

ଆସିଲେ ଜାଣିବ ଆଉ ଯେତେ କଥା

ମନ ଜାନେ ବସବସ ।

ଏଇଠି ପାଇବ ସୁଖର ଠିକଣା

ଖୁସି ଝରେ ଝରଝର ,

ଚାହିଁଲେ ବି ସିଏ ପହଞ୍ଚି ପାରିବ

ସେଠି ତୁମ ଘରଘର ।

କଳପନା କର ,ପୁରୁଷାର୍ଥ ବଳେ

ଏଇସୁଖ ଧୀରେଧୀରେ ,

ଖେଳାଇ ପାରୁଛ ,ହସିଉଠି ଧରା

ଆଶିଷୁଛି ଶିରେଶିରେ ।।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।