ବିଶ୍ୱ-ଆକର୍ଷଣ

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

ରବିକର ବୃକ୍ଷଲତା ଖୋଜନ୍ତି ଆକୁଳେ,

ନଦନଦୀ ଧାଇଁଛନ୍ତି ସିନ୍ଧୁ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇଁ,

ଗନ୍ଧବହ ଲାଗି ପୁଷ୍ପ ସଜ୍ଜିତ ଦୁକୂଳେ,

ମେଘ ସଦା ଧରିତ୍ରୀର ଆଶ୍ଳେଷ ଆଶାୟୀ ।

କାହା ଡାକେ ବୀଜ ଫାଡ଼ି ଉଠଇ ଅଂକୁର,

ଶୁଷ୍କ ବୃକ୍ଷ ଜିଇଉଠେ ମଳୟ ପରଶେ,

ବୃକ୍ଷ ନିଜ ଫଳେ ଖସେ ଧରିତ୍ରୀର ଉର,

ରବିପାଇଁ ଧରା ସାରା ନିଶା ଚାହିଁ ବସେ ?

ତୃଣରୁ ତାରକାଯାଏଁ ନିଖିଳ ସଂସାରେ

କେ କବି ବାନ୍ଧିଛ ସର୍ବେ ପ୍ରେମ ଆକର୍ଷଣେ,

ଅନ୍ୱେଷଣ, ସମର୍ପଣ ଭିତରେ,ବାହାରେ

ନିରନ୍ତର ଲାଗିଅଛି ଜଡ଼ ଓ ଚେତନେ ?

ସେ କବିର ସୃଷ୍ଟି ଛନ୍ଦେ ମୁଗ୍ଧ ଆତ୍ମା-ବଧୂ

ଉନ୍ମୁଖ ପାଇବା ଲାଗି ତା'ର ସ୍ପର୍ଶ-ମଧୁ ।

ସମାପ୍ତ