ଆଧୁନିକ କବି

କବି ଜଣେ ଗଲେ ଆରପାରି ଯେବେ ତାଙ୍କ ସ୍ମୃତି ସଭା ଲାଗି

ଅପ୍ରକାଶିତ ପାଣ୍ଡୁଲିପି ଟିଏ ଫ୍ୟାନକ୍ଲବ ଗଲେ ମାଗି ।

ମାଡାମ ରାଗିଲେ ନିକମା ସ୍ୱାମୀ ମୋ ଚାଲିଗଲେ ଭଲ ହେଲା

ମୋପାଖେ କବିତା ପାଇଁ ଯେ ଆସିବ ଖାଇବ ପାହାରେ ଭଲା ।

ତଳେ ପଡ଼ିଥିଲା କବିତା ଖଣ୍ଡିଏ ପାଇଗଲେ ଜଣେ ଫ୍ୟାନ୍

କଳେଇ ବୁଢୀଟା କବିଙ୍କୁ ଆମର ଦିଏନି ପ୍ରାପ୍ୟ ସମ୍ମାନ ।

ସାଉଁଟି ତାକୁ ସେ ସାଥିଙ୍କୁ ଠାରିଲେ ପାଇଛି ମୁଁ ପାଣ୍ଡୁଲିପି

କାମ ଚଳିଯିବ ବୁଢି ସଂଗେ କାହିଁ ହେବା ଆମେ ଝିକିମିକି !

ସ୍ମୃତି ସଭା କଲେ ଜାକଜମକରେ ଘର ଆଗେ ତାଙ୍କ ମଂଚ

ଏମିତି କବିତା ନବୁଝେଇଲେ କେ ବୁଝି ପାରିବେନି ପେଂଚ ।

ଦୁଇଟି ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ଚାରିଟା କବିତା ପ୍ରଥମ ଧାଡି

ଆଲୋଚନା କଲେ ଭାବର ଗୁମ୍ଫନ ସାୟା ବ୍ଲାଉଜ ଯୋଡ଼ି ।

ମାଇକ୍ ଶୁଣିକି ମାଡାମ ଷ୍ଟେଜରେ ଚଢିଲେ ଚଣ୍ଡି ରୂପରେ

ଛଡ଼ାଇ ନେଲେ ସେ ପାଣ୍ଡୁଲିପି ଯେହ୍ନେ ହୃତଧନ ପାଇଗଲେ ।

କହିଲେ ହଜିଛି ଲଣ୍ଡ୍ରି ଚିଠା ମୋ କାଲି ଠାରୁ ଖୋଜୁ ଅଛି

ଧିକ ଧିକ ତୁମ କବିତା ଜ୍ଞାନକୁ ପଳାଅ ଏଠୁ କହୁଛି ।

ଯାହା ଲେଖିଦେଲ କବିତା ବୋଇଲ ତାଳ ନାହିଁ ପଦ ଛନ୍ଦ

ଜୋର ଜବରଦସ୍ତି ଅର୍ଥ କରୁଛ ଭାବିଲେ ମାଡ଼ୁଛି କାନ୍ଦ ।

କବିତା ଲେଖିବା ଆଗରୁ ଥରଟେ ପଢ ଭଂଜ ଅଭିମନ୍ୟୁ

ଦୀନକୃଷ୍ଣ କବିସୂର୍ଯ୍ୟ କବିବର ସ୍ୱଭାବ କବିଙ୍କ ମେନୁ ।

କବିତାରେ ଦିନ ଦୀପ ଜଳୁଥିଲା ବର୍ଷା ରିମଝିମ୍ ବର୍ଷେ

କୋଇଲି ସ୍ୱରକୁ ସଭିଙ୍କର ଆଶା କୁଆ ରାବେ କିଏ ରସେ !!

ବିଶ୍ବେଶ୍ୱର ମାଝୀ