ପ୍ରାର୍ଥନା

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

କଠୋର ଜୀବନ-ରଣେ ନିତ୍ୟ ପରାହତ

ଦୁର୍ବଳ, ଦରିଦ୍ର, ଦୁଃଖୀ, ଦୀନ ମୁଁ ସନ୍ତତ,

ଜାଣିନି ଜୀବନେ ଅନୁଗ୍ରହ ବିଧାତାର

ତେଣୁ ପ୍ରିୟା ନାସ୍ତିକ ମୁଁ ।ନିତ୍ୟ ହାହାକାର

ଚୌଦିଗେ ଉଠୁଛି ଯେଉଁ ଜୀବ-ଜଗତର

ସେଥିରେ ଅଥବା କେଉଁ ଶିବ-ଶୁଭଙ୍କର

ସ୍ରଷ୍ଟାର ବିଶ୍ୱାସ ମିଳେ ? ଥରେ ଥରେ ଖାଲି

ଭାବେ ଯେବେ କିଏ ଦେଲା ପ୍ରଣୟ-ସଙ୍ଖାଳି

ଅପଦାର୍ଥ ହସ୍ତେ ମୋର,ହୁଅଇ ବିଶ୍ୱାସ

ଅଛି କେହି ସୁଖ-ସ୍ରଷ୍ଟା ବୁଝେ ଯେ ନିଶ୍ୱାସ

ଶୋକ-ତପ୍ତ ମନୁଷ୍ୟର । ଦିନେ ମୁଁ ପ୍ରିୟାରେ

ପଚାରିଲି - 'ଭକ୍ତି କର ଦେବ-ଦେବତାରେ ?'

'ହଁ' ବୋଲି ବୋଲିଲା ସଖି- 'କି କର ପ୍ରାର୍ଥନା ?'

'ତୁମରି ମଙ୍ଗଳ ନିତ୍ୟ କରେ ମୁଁ ଯାଚନା ।'

ସମାପ୍ତ