ଜୀବନ ଯଜ୍ଞ

ଜୀବନ ଏକ ମରୁଭୂମି ମରିଚିକା

ସେଠି ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ବୟସ ସରିଯାଏ ସିନା

ବାଟରେ କେତେ ଖାଲଢିପ ଉତ୍ଥାନ ପତନ

କେତେ ଉଠାଣି ଗଡାଣି ସୁଖ ଓ ଦୁଃଖର

କେତେ ଖୁସି ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହସର ଲୁହରେ

ସଳଖ ପରି ଯାଣି ହୁଏ କେବେ

ପୁଣି ଦନ୍ତୁରିତ କୁଞ୍ଚ କୁଞ୍ଚ ପର୍ବତ ପରିକା

ନୀଳ ନୀଳ ଆକାଶକୁ ଉଂକାରୁ ଥାଏ

ତାର ସବୁଜ ବନାନୀ

ଶୂନ୍ୟ ପୁଣି ଶୂନ୍ୟରେ ମିଳାଏ

ହଜାଏ ସପନରେ ତ ମଜାଏ

ଧାନ ବିଲ ଆଣ୍ଠୁଏ କାଦୁଅ ପାଣିରେ

ନିଭାଏ,ପେଟର ଦିକ୍ ଦିକ୍ ନିଆଁ

ପୁଣି ନିଜେ ଜଳେ ଦିକ୍ ଦିକ୍ ହୋଇ

ଶ୍ମସାନର ଅରମା ଗଳିରେ

ଭାଇର କାନ୍ଧରେ

ପଥର କୋଣରେ ପୁଣି ଉଂକିମାରେ ଜୀବନ

ଅପେଖ୍ୟା କରେ ହେବାପାଇଁ

ମରୁଭୂମି ମରିଚିକା

ସିଏ ମରୁଭୂମି ମରିଚିକା ଜୀବନ ଯଜ୍ଞରେ

୭୦୦୮୦୫୪୨୮୨