ଇଛାର ଇସ୍ତାହାର

ଆସ ନୀଳାକ୍ଷୀ ଆସ

ପୁରୀ କୂଳକୁ ଯିବା

ଊର୍ମୀର ନୀଳ ତରଙ୍ଗେ

କିଛି ସମୟ କାଟିବା ।

ସମୁଦ୍ର ଯଦି ପଚାରେ

ଚୁପି ଚୁପି ତମ କାନରେ

ପାରାବାର ଯଦି ପଚାରେ

ଲୁଣୀ ବାୟୁର ଐକତାନରେ ।

ପ୍ରେମରେ କେବେ ପଡିଛ ନୀଳାକ୍ଷୀ ?

କାହାପାଇଁ କେବେ ମନ ଦେଇଛ ?

କାଉ ଡାକିଲେ କା’ କା’

ଝର୍କା ଖୋଲି ଉଙ୍କି ମାରିଛ

ଆଖି ନଚେଇ କାହାକୁ ଖୋଜିଛ ?

ସ୍ୱାମୀର ସ୍ନେହରେ ଖୋଜୁଥିବ ପ୍ରେମିକକୁ

ବାସର ବିଛଣାରେ ନିଝୁମ ରାତିର ସାଥୀକୁ ।

ଚମ୍ପାକଢି ନଖସବୁ ରଙ୍ଗକଲା ବେଳେ

କିଛି ନେସି ହୋଇଯାଏ କି ?

ପାଦରେ ଅଳତା ଲଗେଇବା ବେଳେ

କିଛି ଢାଳି ହୋଇଯାଏ କି ?

ପରିବା କାଟୁକାଟୁ ଆଙ୍ଗୁଳି କାଟିବସ କି ?

ବେଳେ ବେଳେ ଲାଗୁଥିବ ଏମିତି ସେମିତି

ଅନ୍ଧାରରେ କି’ଏ ଭିଡ଼ି ନେଉଛି ତୁମକୁ

ମନାରେ କୃତିମ ନା’ ନା’ ରେ

ଥାଏ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମର୍ପଣ କି ?

ସମୁଦ୍ର ଯଦି ପଚାରେ

କି ଜବାବ ଦେବ

ମୌନ ତ ରହି ପାରିବନି

କି ଉତ୍ତର ରଖିବ ପ୍ରିୟେ ?

ଆସ ନୀଳାକ୍ଷୀ ଆସ

ହାତ ଧରାଧରି ହେବା

ବୁଲିଯିବା ସମୁଦ୍ରକୂଳ

ଅକୁହା ଅତୀତ ଖୁଣ୍ଟିବା ।