ସମୟ ମୁହିଁ

ଟିକ ଟିକ ଚାଲେ ମୁହିଁ 

କାହା ପାଇଁ ଅଟକେନାହିଁ ,

ଯିଏ ମୋର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝେ 

ମିଳେ ତାର ପାଶେ ଯାଇଁ |

ଯିଏ ମତେ ନପରଖି 

କରେ ଅପବ୍ୟବହାର 

ତାର ହୁଏ ସର୍ବନାଶ 

ହରାଏ ସେ ମତେ ଚିର |

ନୁହେଁ ମୁଁ ଯେ କେବେ ସ୍ଥିର 

ସଦା ସର୍ବଦା ଚଞ୍ଚଳ 

ପଛେ ଛାଡି ସବୁ ସ୍ମୃତି 

ଆଗକୁ ବଢାଏ ଗୋଡ |

କେବେ ଭରେ ଲୁହ ଆଖିରେ 

କେବେ ଆସେ ସ୍ବପ୍ନ ସାଥିରେ |

ଅଦିନେ କେବେ ଫୁଲ ଫୁଟାଏ 

ମାଟିରେ କେବେ ମିଶାଇ ଦିଏ | 

ପରିଚୟ ମୋର ସବୁରି ମୁହେଁ 

ସମୟ ନାମରେ ଚିହ୍ନଟ ହୁଏ |