ଆଶା ତ ବୈତରଣୀ..!!!

"ଦିଲ ହୈ ଛୋଟା ସା

ଛୋଟି ସି ଆଶା";

କିଏ କହିଥିଲା, କାହିଁକି କହିଲା -

ସେ ତ ଜଣା ନାହିଁ I 

କିନ୍ତୁ ହୃଦୟ କଣ୍ଟାଟି ଟିକ୍ ଟିକ୍ କରେ

କେବଳ ସେଇଥି ପାଇଁ I  

ସବୁ ନାହିଁ ନାହିଁ ଭିତରେ 

ସେ ଏକ ଛୋଟ "ହଁ" ଟିଏ 

ଦିକ୍ ଦିକ୍ ଜଳୁଥାଏ -

ନିରାଶାର ବହଳ ଅନ୍ଧାର କୁ ଠେଲି 

ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ ଉଜାଗର କରିବା ପାଇଁ I 

ଆକାଶର ଜହ୍ନ ବି 

ଜହ୍ନ ମାମୁଁ ପାଲଟିଯାଏ I 

ଧୂ ଧୁ ମରୁଭୂମିରେ ବି 

ଜଳ ଉତ୍ସ ଦେଖାଯାଏ I

ଆଜି ର ରଙ୍କଟିଏ ବି 

ଆସନ୍ତା କାଲିର ରାଜା ପାଲଟିଯାଏ I 

ଦଶ ଥର ଫେଲ ହେଲେ ବି 

ଏଗାର ଥରେ ନିଶ୍ଚୟ 

ପାସ କରିବାର ମୋହ ଟି

ମୁଣ୍ଡ କୁ ସାଉଁଳାଇ ଦିଏ I 

ଗୁଳିବିଦ୍ଧ ସୈନିକ ଟିଏ ବି 

ଘର ବାହୁଡା ର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖୁଥାଏ I 

ଉଜାଣି ଜୀବନ ଯମୁନା ସୁଅରେ  

ନିଆଶ୍ରୀ ର କୁଟା ଖିଅ ସମ  

ଭାସୁଥାଏ ହୋଇ...

ଆଶା ର କ୍ଷୁଦ୍ର ହୁଲିଡ଼ଙ୍ଗା ଟିଏ I 

ସନ୍ତାପିତ ପ୍ରାଣରେ କେବେ ସେ  

ରଚେ ସବୁଜ ସ୍ମୃତି ତ ପୁଣି 

କୁହୁଡି ବଳୟରେ ବାଟ ହୁଡା ଇଚ୍ଛାଙ୍କର 

ଉଭା ହୁଏ ହୋଇ ଆଗାମୀ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି I    

ଏଇ ତ ଜୀବନ..!!! 

ଆଖି ଖୋଲାଥିବା ତକ ଟିକ୍ ଟିକ୍ ସ୍ୱରରେ 

ଗାଉଥାଏ ହୃଦୟର ଗୀତି I  

ଆଉ...ଆଖି ବନ୍ଦ ହେଲେ 

ଘେରିଯାଏ ଅସରନ୍ତି ଅମାବାସ୍ୟାର ରାତି I 

ତଥାପି ସେ ଅମା ଅନ୍ଧାରେ 

ଉଇଁ ଆସେ ଧ୍ରୁବ ତାରାଟିଏ ପରି...

ଦିଶାହରା ନାବିକ ର ହୋଇ ଭରସା ର 

ଏକମାତ୍ର ସାଥୀ I  

ସେ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରବାହ ର ଅନ୍ୟନାମ ଆଶା..;

ଫିରଭି .."ୟେ ଦିଲ ହୈ ଛୋଟା ସା" ।