ବିଦାୟ ବେଳରେ

କଲେଜ ଜୀବନୀରୁ ବିଦାୟ ସ୍ମୃତିରେ

ତୁମରି ସ୍ମୃତିରେ ଜୀଇଁଛି ମୁଁ ସାଥୀ

ଥିଲ ତୁମେ ମୋ ଜୀବନ ପ୍ରାଣ

କେମିତି ବୁଝିବ ତୁମଠୁ ଦୂରେଇ

କେମିତି କାଟୁଛି ମୋ ଅସହ୍ୟ ବେଦନା ଦିନ 

ଆଜି କାହିଁ ସାଥୀ ତୁମକୁ ଖୋଜୁଛି

ପଡୁଅଛି ମନେ ସେହି ପୁରୁଣା ଦିନ

ପାଖେ ଥାଇ ତୁମେ କରିଥିଲ ପର

ଦେଇଥିଲ କେତେ ବିଚିତ୍ର ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଅଧିକାର ପାଇଁ ଉଠାଇଥିଲ ମୋ ସ୍ୱର

ସବୁ ଦିନ ତୁମେ ଅବୁଝା ରହିଲ

କେବେ ବୁଝିଲନି ମୋ ମନ

ମୋ ଝୁରିବା ପାଇଁ କି

ତୁମେ ଖେଳିଥିଲ ଖେଳ

ତାକୁ ଭୁଳିବା ପାଇଁ କି ଚେଷ୍ଟା କରେ

ପକାଇ ଅନେକ ରାଣ

ହେଲେ ଭୁଲିପାରେ ନାହିଁ

ତୁମେ ପରା ମୋ ଜୀବନ ପ୍ରାଣ ।